SERIEUS!? / Ivan Cairo
Over twee weken viert Suriname vijftig jaar Srefidensi. Vijftig jaar van strijd, groei en trots. Voor mij heeft die viering een bijzondere persoonlijke lading. Want ik herinner me nog goed hoe ik in februari 1980, als jochie van twaalf, in de eerste klas van de muloschool voor het eerst werd geconfronteerd met de vlaggenparade.
Het was kort na de staatsgreep van 25 februari 1980, toen militairen de regering-Arron naar huis stuurden en de macht overnamen. Ze introduceerden de vlaggenparade om patriottisme aan jongeren bij te brengen. Vanaf dat moment werd het ritueel van het zingen van het volkslied en het hijsen van de vlag bij het begin van de school verplicht en het bleef zo tot het einde van mijn middelbare schoolperiode.
“Het vlaggenproject is een oproep aan onze jongeren om trots te en respectvol te zijn en zich bewust te zijn van hun rol in de natie”
Door de jaren heen verwaterde deze traditie. Het werd routine of zelfs vergeten. Sommige scholen hadden zelfs geen vlag. Maar nu, met de vijftigste Srefidensi in zicht, krijgt dit symbool van saamhorigheid en trots een nieuw leven. Scholen door het hele land worden sinds gisteren voorzien van een vlag, vlaggenmast en koord en leerlingen zullen opnieuw het volkslied zingen terwijl de Surinaamse vlag wappert. Een prachtig initiatief dat herinnert aan wat onze natie bijeenhoudt.
De vlag is veel meer dan een lap stof. Groen staat voor vruchtbaarheid, rood voor de strijd van onze voorouders, wit voor vrijheid, en de gele ster symboliseert de eenheid waarin wij leven en een ‘gouden’ toekomst. Wanneer kinderen het volkslied zingen en de vlag wordt gehesen, zien we iets wezenlijks: het besef dat we samen sterker zijn, ongeacht verschillen in achtergrond, etniciteit of overtuiging. Het is een moment dat respect voor land en medeburger tot leven brengt.
Patriottisme is geen loze frase. Het gaat om liefde voor het land dat ons voedt en voor de mensen die het met ons delen. Het gaat om steun voor degenen die Suriname internationaal vertegenwoordigen, van sporters tot studenten en artiesten. Het gaat om kleine dagelijkse daden van respect en medemenselijkheid.
Het vlaggenproject is daarom veel meer dan een schoolritueel. Het is een oproep aan onze jongeren om trots te en respectvol te zijn en zich bewust te zijn van hun rol in de natie. Laten we deze vijftigste Srefidensi benutten om de vlag niet alleen te hijsen op schoolpleinen, maar ook in ons hart dragen. Zo blijft Suriname sterk, trots en verenigd – een land dat we met recht liefhebben.
ivancairo@yahoo.com
- Advocaatkosten SBB-bestuur ruim USD 9.000; rekening naar be…..
- Vader en zoon Mohamed op borgtocht vrij na Amerikaanse uitl…..
- 50 jaar recht, bestuur en veiligheid..
- 15 overheidsfunctionarissen getraind in herkenning document…..
- Nieuwe generatie tactische leiders sluit officiersopleiding…..
- President Simons: “Alle kinderen tellen mee in Suriname…..
- Regering tevreden over verloop tenderprocedure schuldpapier..
- Bouw nieuwe DNA-zaal hervat ondanks waarschuwing UNESCO..
- Minister Huur vraagt nog geduld van personeel RO..
- Politieambtenaar lost waarschuwingsschot bij geweldsinciden…..
- Stichting Faithful Care doneert aan afdeling vrouw Santo Bo…..
- Nieuwe stap naar exportgroei met Cost Sharing Grant en gece…..
- Koning Willem-Alexander zal Suriname Museum openen..
- Goede: herstel van luchtvaartsector absolute prioriteit..
- Halloween met spanning, stijl en spektakel..
- Guyanese zakenmannen Azruddin en Nazar Mohamed op borg vrij…..
- Nationaal Leger telt 18 nieuw opgeleide officieren..
- Comvalius: ‘Zorgfonds dwingt burgers tot schulden voor medi…..
- Stichting 8 december: ‘Respecteer de slachtoffers, niet de …..
- LVV versterkt diergezondheidszorg met implementatie van het…..
- Nieuwe RvC CASAS moet luchtvaarttoezicht versterken en blac…..