Zoals Nita Ramcharan in haar column in Starnieuws schreef: “Er is veel lof gezwaaid over Ronald Venetiaan, de man die drie keer het presidentschap van Suriname droeg, zonder dat de macht hem naar het hoofd steeg.” Nu hij niet meer onder ons is, klinkt die waardering van alle kanten: van politieke tegenstanders, regionale collega’s en van wie hem van dichtbij meemaakten. Achter de formele lofbetuigingen schuilt een man die op een stille, eigen manier een schoolvoorbeeld was van waardigheid, integriteit en menselijke eenvoud.
Venetiaan was geen man van de schijnwerpers. Hij had geen behoefte om in de kranten te staan of voor de camera te poseren. Toch wist hij, wanneer hij sprak, een zaal tot stilte te brengen met zorgvuldig gekozen woorden. Elk woord had gewicht, elke zin betekenis. Wie hem wilde citeren, moest aandachtig luisteren, want Venetiaan sprak bedachtzaam en met respect – voor taal én voor mensen. Zijn kracht lag in beheersing, niet in show; in aandacht voor anderen, niet in zelfpromotie.
Ook buiten het protocol toonde Venetiaan zijn menselijke maat. Tijdens buitenlandse reizen maakte hij tijd voor de journalisten die hem vergezelden. Hij stapte uit zijn stoel in de business class, liep door het gangpad en informeerde oprecht naar hun werk. Zelfs op momenten dat hij kon worden overschaduwd door grandeur en ceremonieel vertoon, bleef hij toegankelijk, oprecht en eenvoudig.
Zijn eenvoud was zichtbaar in alledaagse momenten. Zijn auto had geen getinte ruiten, geen zwaailichten of sirenes. Gewone mensen konden hem eenvoudig naderen, hem zien lezen in de krant, terwijl hij werd vervoerd. Venetiaan wilde geen bigi fasi, geen staatsbegrafenis, geen staatseer. Toch werd hij geëerd, niet door titels of ceremoniële plechtigheden, maar door de waardering van allen die zijn integriteit en menselijke warmte kenden.
Venetiaan toonde dat echte eer niet in ceremonies of glorie schuilt, maar in de manier waarop iemand leeft: met respect, nederigheid en consistentie in woorden en daden. Zijn leven laat zien dat leiderschap zonder grootspraak sterker en duurzamer is dan alle pracht en praal. Hij werd niet gevierd om zijn positie, maar om wie hij werkelijk was: een voorbeeld van bescheidenheid, menselijkheid en authentieke eer.
In een tijd waarin machtsposities vaak gepaard gaan met zichtbare statussymbolen, herinneren Venetiaans eenvoud en stille waardigheid eraan dat echte eer voortkomt uit karakter, niet uit protocol. Hij hoefde geen staatseer, hij werd geëerd door iedereen die hem liefhad en respecteerde.
The post VENETIAAN HOEFDE GEEN STAATSEER, HIJ WERD GEËERD ..
- 47 nieuwe leden ronden Calamiteiten Team opleiding bij KPA …..
- De wereldwijde status van de DEMOCRATIE..
- Het eeuwige Tigri-drama..
- Politicus Vishnudatt riskeert tien maanden cel wegens belas…..
- Parmessar wil niet blijven wijzen op fouten van de vorige r…..
- Nederlands OM eist tien maanden cel voor Robert Vishnudatt..
- Gewapende overval in woning aan Bergzuurzakstraat: vrouw ra…..
- Chinalco-ruis..
- Rubrieken van woensdag 12 november 2025..
- Parmessar: “Minister Monorath moet geld terugstorten”..
- President Simons pleit in Belém voor eerlijke boscompensati…..
- Succesvolle stap in schuldverlichting; focus op onderwijs e…..
- Staatsolie schenkt USD 140.000 aan Stichting Matoekoe voor …..
- Lachen, leren en leven met Nickms..
- Minister Monorath wist niets van stortingen: “Ik heb geen i…..
- Somohardjo: Politici moeten niet boven het volk staan..
- Suriname pleit voor versterking CELAC-EU-partnerschap..
- Simons: “Er is geen verschil van mening tussen mij en vicep…..
- Iedereen in Suriname wordt geacht de wet te kennen..
- De Amerika’s verliezen mazelenvrije status: Paho roept op t…..
- McDonald’s Suriname loopt 5 km voor Ouderkamers in ’s Lands…..