UITVERKOOP ONDER GEEN BEDING

Suriname heeft nog steeds aanzienlijke bauxietvoorraden en dat is bij verschillende multinationale ondernemingen bekend. Wat zeker is, is dat in de omgeving van Moengo, er nog behoorlijk wat af te graven valt. We denken daarbij aan het Adjoema-bauxietareaal en als we in zuidoostelijke richting kijken, is er ook nog een behoorlijk bauxietvoorkomen in het Nassaugebied. Dan zijn we zeker het Bakhuisgebergte in West-Suriname niet vergeten, alwaar er zeker nog voor 8o miljoen aan erts ligt.
Billiton en Alcoa hebben daar een gedegen geologische studie gemaakt, die miljoenen dollars heeft gekost. Deze beide maatschappijen hebben dus een perfect beeld van wat daar ter ontginning ligt. Om bepaalde voor de beide maatschappijen bekende redenen, zijn ze uit Suriname vertrokken, maar het is zeker niet zo, dat men ons land vergeten is. Weer vele tientallen miljoenen steken in een nieuw bauxiet- en misschien aluinaarderaffinage-avontuur, zal afhangen van wat feasible is voor deze giganten in de mijnindustrie. En terwijl we weten wat we in huis hebben en misschien zelfs uranium, zijn er ook anderen die belangstelling hebben voor ons erts. Suriname en in het bijzonder vooraanstaande politici uit de NPS, hebben altijd gesteld, dat we alleen belangstelling hebben voor investeerders in de bauxietsector die bereid zijn een geïntegreerde bauxietindustrie op te zetten, waarbij op zijn minst een aluinaardefabriek bij dient te worden opgezet.
Het afgraven en overwerkt bauxiet wegvoeren naar andere bestemmingen om aldaar tot aluinaarde en aluminium te worden verwerkt, daar mag geen enkele Surinaamse regering mee akkoord gaan. Zelfs Alcoa, het moederbedrijf van de Suralco LLC, heeft in het verleden goed begrepen dat bauxiet in zijn ruwe vorm wegdragen anno 20ste en 21ste eeuw, niet meer zal worden toegestaan. Daarom werd er in de jaren vijftig van de vorige eeuw ook besloten, de Afobakadam te bouwen en de Paranam aluinaarde en smelterij uit de grond te stampen. Dat is inmiddels allemaal verleden tijd, maar dat neemt niet weg dat wij voor wat betreft de bauxietvoorkomens te Moengo en omgeving, Nassau en Bakhuis, water in de wijn moeten doen en het erts onverwerkt tot minimaal een halffabrikaat, moeten laten wegvoeren. BHP-Billiton was zelfs bereid de Corantijn uit te baggeren en de Surinamerivier tot Paranam idem dito. Het erts van Bakhuis zou dan samengevoegd worden met dat van Nassau, om verwerkt te worden tot aluinaarde in de Suralco plant te Paranam. Het erts van Bakhuis is naar verluidt, van een lagere waarde dan dat van Nassau. BHP-Billiton vertrok 2009 en naderhand gaf ook de Alcoa er de brui aan, nadat zaken op dat moment niet feasible genoeg waren om door te gaan in ons land. Een punt dat zeker doorslaggevend is geweest, betreft het verplaatsen van het Nassau-erts naar de plant te Paranam. Ook de raffinaderij te Paranam diende een grondige restauratie te ondergaan, die ook in de vele miljoenen dollars zou belopen. Suriname bleek op dat moment niet interessant genoeg om door te gaan. Alcoa kon toen ook gemakkelijker en misschien ook goedkoper, erts halen uit Maranhão in Brazilië. Suriname is zeker zijn bauxietvoorraden niet vergeten en weet precies, dat daar nog veel uit te halen en verdienen is, maar wat vooral van belang is, is dat we geen uitverkoop gaan plegen en lieden de kans bieden met zo weinig mogelijk investeringen, ons bauxieterts in schepen te laden en weg te voeren, zonder dat er een geïntegreerde raffinagefabriek aan verbonden is. Geen enkele politicus moet trachten dit land te duperen, om een voor dit land zwaar onvoordelige overeenkomst, met welk land of staatsbedrijf dan ook, te ondertekenen. Suriname moet steeds zeer nauwkeurig opletten dat we niet voor de zoveelste keer worden benadeeld als vazal van welk land dan ook. Wingewest zijn we lang genoeg geweest.
The post UITVERKOOP ONDER GEEN BEDING ..

...