Sylvana Simons: ‘Het raakt je, ontroert, doet af en toe pijn, dwingt je tot nadenken’

door

door Steven Seedo

PARAMARIBO — “Niemand hoeft bang voor mij te zijn, ik ben niet gevaarlijk, agressief of gewelddadig. Maar ik zal wel altijd mijn mond open doen en in verweer komen tegen (institutioneel) racisme, seksisme, homohaat en dergelijke. Dus als je bang wordt van weerwoord, mag je bang zijn.” Dat zegt voormalig Surinaams-Nederlandse televisie- en radiopresentatrice en oud-parlementslid Sylvana Simons (54) over het theaterstuk ‘Wie is er bang voor Sylvana’ tegen de Ware Tijd.

De voorstelling die is gemaakt door de Curaçaos-Nederlandse acteur, presentator en theatermaker Raymi Sambo biedt inzicht in de strijd van Simons tegen de macht, media en persoonlijke tegenstanders. Simons, die als kleuter van anderhalf met haar ouders naar Nederland verhuisde, was aanwezig bij de première in Amsterdam in september, samen met haar moeder en dochter.

“Er zit een monoloog in het stuk dat me tot tranen bracht”

Bevrijding

Ze vindt het “een geweldig stuk”. “Het doet wat je van goed theater mag verwachten. Het raakt je, ontroert, doet af en toe pijn, dwingt je tot nadenken. De actrices die mij vertolken zijn stuk voor stuk fantastisch en samen stralen ze een ongekende kracht uit. Ook de rest van de cast is overtuigend”, concludeert Simons.

Wat haar het meest heeft geraakt, is hoe de regisseur haar een stem heeft gegeven, die ze zelf niet altijd kan laten horen. “Er zit een monoloog in het stuk dat me tot tranen bracht.” Simons zegt daar dingen die ze zelf niet snel hardop zou kunnen zeggen. “Het voelde als een bevrijding.”

Grappig vindt ze dat haar directe intieme kring haar niet per se herkende in de strenge politica op het podium. “Voor hen ben ik gewoon een lieve vriendin, dochter en moeder. Ik ben privé eigenlijk een enorme softie.” Ondanks dat het verhaal van de voorstelling niet 100 procent feitelijk is, herkent Simons veel van zichzelf en dat vindt ze heel knap.

Memoires

Simons schrijft haar memoires. Ze was in juni/juli in Suriname om hiervoor research te doen en te schrijven. “Dat was heel fijn”, meent ze kort maar krachtig.

Ze is niet meer actief in de Nederlandse politiek. Achter de schermen zal ze altijd betrokken blijven bij haar partij BIJ1 voor gevraagd en ongevraagd advies. Ze praat regelmatig met bedrijven en contacten in Den Haag over dekolonisatie, emancipatie en mensenrechten. Ook is ze lid van de Raad van Advies van The Rights Forum: een mensenrechtenorganisatie die zich inzet voor een rechtvaardige uitkomst van de kwestie-Palestina/Israël en opkomt voor de rechten van de Palestijnen.

Simons zegt dat ze nooit in de politiek had gewild . “Als je me vijftien jaar geleden had gevraagd of ik ooit de politiek in zou gaan, had ik je hard uitgelachen. Ik dacht dat dat niets voor mij was. Inmiddels weet ik dat ik me altijd zal bekommeren en inzetten voor een rechtvaardige samenleving. Je kunt politiek maar moeilijk van je afschudden, het is tenslotte overal.”

Onderschrift:

/ privécollectie

Sylvana Simons werkt momenteel aan haar memoire.-.