SUBSIDIËREN VAN WANBELEID

De sociale sector in Suriname voelt de harde klappen van de economische situatie. De meest in het oog springende wantoestanden trekken de aandacht. Soms de aandacht van heel zichtbare, heel invloedrijke en bekende Surinamers, waaronder Surinamers in het buitenland. Maar onbesproken en onderbelicht blijft, dat deze incidentele hulp vaak een pleister op een gapende, bloedende wond is. Het blijven inspringen wanneer menselijk falen menselijk leed heeft veroorzaakt of verergerd, is niets anders dan het subsidiëren van wanbeleid.
De extreme leefomstandigheden waaronder bejaarden, wezen en personen met beperkingen in noodlijdende instituten verkeren, schokken de bevolking wanneer de beelden daarvan op sociale media verschijnen. De mensen die zich haasten om hulp te bieden, worden daarbij gedreven door empathie, maar ook door een directe impuls. De diepere vraag die gesteld moet worden, is of een incidenteel likje verf of een reactief biljet van 50 SRD meer doet voor de personen die onder die omstandigheden leven, dan het beestje bij de naam noemen, de onderste steen boven halen en de verantwoordelijken ter verantwoording roepen.
Het is onvoorstelbaar dat, wanneer aangegeven wordt dat politici subsidies hebben stopgezet of onbetaald hebben gelaten, verslaggevers trekken naar het instituut in plaats van een camera of microfoon te duwen onder de neus van degenen die de subsidies niet overmaken. Net zo onvoorstelbaar is het dat de leiding die omstandigheden zo ver heeft laten komen en influencers wil opleggen, welk deel van hun wanbestuur en wanbeleid wel of niet op camera mag verschijnen.
De discussie rond de privacy van bewoners legt het accent ook totaal verkeerd. Privacy andere naampjes geven, zoals ‘waardigheid’, verandert niets aan de realiteit. Ten eerste is er een omgekeerde relatie tussen privacy en hulpbehoefte. Als het publiek om steun gevraagd wordt, wordt het publiek uitgenodigd.
Als men van het publiek ondersteuning vraagt, zijn alle belanghebbenden, in het bijzonder de hulpbehoeftigen, transparantie verschuldigd. Niemand maakt zich zorgen om de ‘waardigheid’ van zwervers en bedelaars die op drukke kruispunten bedelen en op pleintjes in de buitenlucht slapen.
Waar de hulpbehoeftigen werkelijk baat bij hebben, is een glasharde en eerlijke rapportage, analyse van de oorzaken en structurele hervormingen. Degenen die invloed hebben, moeten daar luid en consistent op aandringen, in plaats van een luchtige en oppervlakkige attitude gericht op ‘iets doen’.
The post SUBSIDIËREN VAN WANBELEID ..

...