Stabiliteit

door

KEVINS KIJK / Kevin Headley

Tijdens een planningsgesprek dinsdagavond sprak ik nog over de bijzondere leiders van Suriname, waarbij ook de naam Ronald Venetiaan viel  – de president die Suriname op cruciale momenten door zware stormen leidde. Ik heb hem verschillende keren ontmoet in mijn tienerjaren, toen ik actief was in het jeugdwerk.

Er waren bijeenkomsten waarbij hij aanwezig was en met rustige overtuiging zijn zegje deed. Een aantal keren heb ik zijn hand geschud. Op veel ’s van hem, die nu circuleren, kijkt hij met een strakke, soms wat strenge blik. Maar wanneer hij lachte, deed hij dat breed – met warmte.

“Er werd weleens gezegd dat hij te voorzichtig was of sommige stappen niet durfde te zetten, maar op de stabiliteit die hij schiep, kon je bouwen”

Als ik aan ‘El Vene’ terugdenk, komen vier zaken bij me op. Allereerst de periode van het sociaal gerichte Structureel Aanpassingsprogramma (SAP). We moesten als land de buikriem aanhalen, want Suriname verkeerde toen in een diepe economische crisis. Het doel was, begreep ik later, om Suriname in staat te stellen zijn schulden terug te betalen. Samen met Humphrey Hildenberg, minister van Financiën, en André Telting, governor van de Centrale Bank van Suriname, wist Venetiaan als president de economie weer te stabiliseren. Wij als burgers voelden de pijn, maar het kon niet anders. Aan het einde van die periode werd de Surinaamse dollar – de SRD – ingevoerd.

Hij droeg vaak zijn vaste donkergrijze pak – zijn kenmerkende stijl. Hij week er zelden van af. Venetiaan had ook een warm hart voor de culturele sector. Hij moedigde cultuureducatie aan, steunde kunstenaars en culturele instellingen door op verschillende momenten geld beschikbaar te stellen.

Zelf was hij een indrukwekkende dichter. Hij deelde zijn gedachten en gevoelens via de dichtkunst – iets wat ik bewonderde: een mens die zich ook kunstzinnig kon uitdrukken.

En dan dat kenmerkende ‘ja’, dat hij zo vaak gebruikte in zijn zinnen; herkenbaar, bedachtzaam, en tegelijk eigenzinnig.

Ook op hoge leeftijd bleef hij betrokken bij wat er in het land gebeurde. Hij sprak zich scherp uit over zaken wanneer hij het er niet mee eens was, maar deed dat altijd met waardigheid.

Hij was een man van principes en daar deed hij niet lichtzinnig over. Ik vond het altijd boeiend om te luisteren naar hoe hij zaken uitlegde, hoe hij met precisie redeneerde en geen enkele vraag uit de weg ging. Ik zal dat missen. Vooral de gesprekken tussen hem en ABC-presentatrice Biemla Gajadien, die vaak zoveel inzicht en reflectie opleverden.

Met historicus Jerry Egger heb ik vaak gesproken over het nalatenschap van Venetiaan. Over het belang dat zijn bijdrage goed wordt vastgelegd, zodat toekomstige generaties weten hoe groot zijn rol was in de ontwikkeling van ons land.

Suriname verliest met Venetiaan een bijzondere staatsman. Laten we de komende jaren blijven stilstaan bij wat hij voor ons land heeft betekend en wat wij van zijn nalatenschap kunnen leren. Hij is een bijzondere president geweest.

Als ik aan hem denk, denk ik vooral aan stabiliteit. Hoe zwaar het soms ook ging met het land, hij wist telkens weer rust te brengen. Er werd weleens gezegd dat hij te voorzichtig was of sommige stappen niet durfde te zetten, maar op de stabiliteit die hij schiep, kon je bouwen.

headleydwt@gmail.com