STAATSSCHULD WETSWIJZIGING

door

Parlementaire discipline of gevaarlijk optimisme?
De Suriname Economic Oversight Board (SEOB) heeft onlangs scherpe kritiek geuit op de wijzigingen van de Wet op de Staatsschuld. Volgens de SEOB verzwakken de wijzigingen de begrotingsdiscipline en vergroten ze het risico op uitstel van noodzakelijke saneringsmaatregelen. Vooral automatische goedkeuringen van overschrijdingen en “ex-post” goedkeuringen van leningen schaden transparantie en prudent financieel beleid.
De SEOB vindt de geplande termijn van elf jaar om de schuldquote terug te brengen tot 60% van het bbp te lang en adviseert jaarlijkse reductiedoelen en een jaarlijkse “Debt Sustainability Update”. Ze pleit voor een meerjarenbegroting met harde uitgavenplafonds en prioriteit voor concessionele leningen van multilaterale instellingen.
Daarnaast stelde de SEOB een onafhankelijke Fiscal Board voor om prognoses te toetsen, uitgaven te bewaken en onafhankelijk te rapporteren. Ook adviseerde de instantie hervormingswetten, zoals een nieuwe aanbestedingswet, versterkte anti-corruptie, modernisering van belasting- en douanediensten, en het afstoten van verlieslatende staatsbedrijven.
Met algemene stemmen heeft De Nationale Assemblée op 7 oktober 2025 de wijziging van de Wet op de Staatsschuld aangenomen. De wet creëert volgens de regering tijdelijk ruimte voor de overheid om nieuwe schulden aan te gaan en verankert de overschrijding van het schuldplafond per juli 2025. Volgens de parlementaire leiders zou hiermee “begrotingsdiscipline” en “transparantie” zijn verzekerd.
Maar laten we eerlijk zijn: woorden zoals discipline en transparantie klinken indrukwekkend, maar de realiteit is complexer. Het creëren van een wettelijke uitzondering op het schuldplafond is in feite een juridische vrijbrief om extra schulden aan te gaan, terwijl de economische fundamenten van Suriname nog fragiel zijn.
De parlementaire goedkeuring en de aanwezigheid van een schuldstrategie zijn belangrijk, maar het blijft hoogst onzeker of deze plannen daadwerkelijk voorkomen dat de samenleving de rekening betaalt.
Parlementariërs prijzen de “coöperatieve opstelling” en de consensus die tot stand kwam, maar consensus alleen is geen garantie voor effectiviteit. Het is mooi om te luisteren naar elkaar en naar de samenleving, zoals de leden van de Commissie van Rapporteurs benadrukken, maar luisteren is nog geen actie.
Strikte begrotingsdiscipline vereist concrete handhaving, strakke controles en duidelijke sancties bij overschrijding, niet enkel retoriek en optimistische intenties.
Het risico is dat deze wet een gematigd optimisme legitimeert: een signaal dat alles onder controle is, terwijl de werkelijke financiële druk op de Surinaamse samenleving niet afneemt.
In een land waar de overheid al structureel afhankelijk is van leningen om de begroting te financieren, is het tijdelijk verhogen van de schuldenruimte een dunne grens tussen noodzakelijke flexibiliteit en onverantwoord financieel beleid.
De vraag die blijft: gaat dit parlement daadwerkelijk toezicht houden op de uitvoering van de wet, of is het enkel een symbolische overwinning van politieke consensus? Suriname kan zich geen misrekening veroorloven. Het land heeft geen behoefte aan mooie woorden over discipline en transparantie, maar aan daadwerkelijke checks, strenge handhaving en een onwrikbare prioriteit voor de financiële gezondheid van haar burgers.
Het parlement heeft de kans om een historisch precedent te scheppen in verantwoord lenen en begrotingsbeheer. Laten we hopen dat deze wet niet alleen een document is dat politiek applaus oogst, maar een instrument dat de economie van Suriname écht beschermt.
The post STAATSSCHULD WETSWIJZIGING ..