Rot bij Grassalco

door

BIJ HET STAATSMIJNBOUWBEDRIJF Grassalco is vier kilogram nepgoud in de kluis beland. Het echte goud met hetzelfde gewicht en een geschatte waarde van vierhonderdduizend Amerikaanse dollar is spoorloos. Een schandaal dat meer zegt over de interne chaos en vermoedelijke vriendjespolitiek dan over een ‘incident’, zoals de directie het graag noemt.

Directeur Wesley Rozenhout benadrukt dat in de toekomst “meer zorgvuldigheid” zal worden betracht bij de aanname van goud van derden. Dat een staatsbedrijf pas na een miljoenenblunder beseft dat er basale controleprocedures bestaan, is ronduit verbijsterend.

Significant is ook de schimmige rol van Gunsi Mining NV, het bedrijf dat vermoedelijk het nepgoud heeft geleverd voor de swap

De directeur stelt zelfs dat vals geld makkelijk te detecteren is, maar dat bij nepgoud “een zekere expertise” nodig is. Dat is een opmerkelijke verdediging voor een bedrijf dat zichzelf positioneert als professioneel mijnbouwhuis. Als Grassalco niet eens eigen voorraad betrouwbaar kan controleren, hoe serieus moet het publiek de rest van haar operaties nemen?

Voormalig president-commissaris Linus Diko verklaart dat tijdens zijn termijn geen zaken zijn gedaan met derden. In die periode werd goud van Maripaston naar Grassalco vervoerd en daar opgeslagen onder strenge beveiliging en controle.

Het onderzoek naar het nepgoud begon op 16 oktober en pas daarna werd rapport gedaan aan president Jennifer Geerlings-Simons en de politie. Opmerkelijk genoeg kreeg de directie toen het advies om het nepgoud gewoon te verkopen. Dit wekt de indruk dat men eerder zocht naar een manier om de blunder te verdoezelen dan om transparant op te treden. Het ‘dilemma’ van de directeur over hoe het bedrag te verantwoorden lijkt eerder een kwestie van reputatieschade beperken dan van integriteit.

Significant is ook de schimmige rol van Gunsi Mining NV, het bedrijf dat vermoedelijk het nepgoud heeft geleverd voor de swap. De directeur weigert mededelingen te doen over de eventuele betrokkenheid van zonen van voormalig vicepresident Ronnie Brunswijk. Volgens bronnen is een zoon van de ex-vicepresident directeur bij Gunsi Mining en bekleedt een andere zoon, Burney Brunswijk, de positie van president-commissaris bij Grassalco. De directeur benadrukt dat dit niets hoeft te betekenen, maar de schijn van nepotisme hangt zwaar over deze affaire. Dat alleen al ondermijnt het vertrouwen van het publiek.

De overheid moet zich realiseren dat familiebanden en loyaliteiten de geloofwaardigheid van staatsinstellingen ernstig ondergraven. Het excuus dat kinderen van hoge functionarissen ‘ook kansen moeten krijgen’ is hol wanneer die kansen gepaard gaan met machtsmisbruik, voorkeursbehandeling en het wegwuiven van verantwoordelijkheid.

De nepgoud-zaak bij Grassalco is geen onschuldig incident. Het is een symptoom van een dieper probleem: gebrek aan toezicht, een cultuur van vriendjespolitiek en een bedroevend niveau van professionele verantwoordelijkheid. Zolang die zaken niet worden aangepakt, zal iedere crisis eindigen met dezelfde boodschap: niemand weet iets, niemand heeft iets gedaan en het volk betaalt de prijs.-.