Het was het laatste weekend voordat de school weer begint. Het was in de stad dus extra druk met ouders die nog schoolspullen kopen voor hun kroost. Door de verslechterende economische situatie en de schommelende koersen, is ook dit jaar duidelijk dat het een dure grap is om kinderen uit te rusten voor school. Als de Ware Tijd mensen op straat aanschiet voor een praatje hierover wordt al gauw duidelijk dat men moe, boos en gefrustreerd is. Veel mensen schudden van ‘neen’ en lopen snel door.
Tekst Tascha Aveloo
Beeld Bentik Paulus
Karin Singosentono is moeder van twee kinderen. “Van de hitte en de prijzen word ik helemaal…”, schudt ze het hoofd, terwijl ze het zweet van haar gezicht veegt. De moeder komt met haar twee kinderen, met wat elders gekochte spullen, Kirpalani binnen. “Ik kan geen dingen van tevoren kopen. Ik ben sinds drie maanden werkloos en we leven nu alleen van het salaris van mijn man”, vertelt ze.
“Ik heb twee maanden bijna mijn gezin niet gezien, alleen om eind augustus en september extra geld te hebben voor vakantie en schoolgeld”Rewien Dhiradj
Daarnaast groeien kinderen snel en is vooraf kleding kopen geen optie. Een familielid heeft geholpen met schoolhemden maken voor beide kinderen. Ze gaan niet met nieuwe tassen naar school. Alleen drinkflessen en kleding worden nieuw gekocht. “Ik vind dat ouders niet mee moeten doen met die hype van ‘alles nieuw’. Den tas bun ete, dus doen we het daarmee.”
Singosentono zegt haar man en zoon te hebben moeten wijzen op hun plicht om te gaan stemmen. Doelend op de zittende regering zegt ze: “Ik heb op deze mensen gestemd en hoop echt dat het economisch beter wordt.”
(lees verder onder de )
Moeder en dochter kijken naar een calculator in Lucky Store.
Marcel Tjaroeme, die dichtbij staat en het gesprek volgt, valt spontaan in: “Mi dati stem gi paars en mi e bribi dat den man o du den best. Als dat oliegeld komt, gaat het niet direct goed gaan, maar den musu seti den wroko systeem ini a overheid.”
Hij steekt een tirade af over lange procedures bij de overheid en noemt als voorbeeld de lange duur – soms maanden – als mensen hun zaken moeten regelen. De aanvraag van percelen noemt Tjaroeme een “never ending story”. Hij spuwt zijn gal ook over het beleid van de vorige regering als het gaat om bijvoorbeeld overplaatsingen of bevorderingen.
(lees verder onder de )
Een grootmoeder en haar kleindochters bekijken de prijzen en kwaliteit van de kleren.
Goede baan
Vader Jason Courtar, komt uit winkel Kirpalani met zijn twee kinderen. “Mevrouw, kinderen maken is leuk, maar dat geld om ze te verzorgen….” Ook hij schudt meewarig het hoofd. Courtar en zijn vrouw hebben beiden een goede baan en daarom wordt van hen verwacht dat hij nichtjes en neefjes, wiens ouders het met minder moeten doen, zal helpen.
Hij koopt geen schoolspullen want hij heeft om de kosten te drukken, haast alles uit het buitenland laten halen: schooltassen, schoenen op maat, sokken, pennen en potloden, drinkflessen en nog veel meer. “Ik leef wel een bevoorrecht leven, dat snap ik. Maar ik zie hoe collega’s met een lager salaris of alleenstaande moeders struggelen. Ik wil, maar ik kan niet iedereen helpen.”
Courtar vertelt dat bij zijn werkgever de mogelijkheid bestaat om een redelijk bedrag te lenen dat in tien maanden moet worden terugbetaald. Hij heeft hoop op een beter economisch Suriname. “Geld is niet alles, maar het maakt het leven wel aangenamer. Ik geloof dat we met de komende olie- en gasontwikkeling een sprong voorruit gaan maken. Maar de overheid moet dan ervoor zorgen dat die verkregen rijkdommen ook bij de minderbedeelden terechtkomen.” Volgens hem moet er vooral veel in onderwijs en beurzen voor hoger onderwijs worden geïnvesteerd.
(lees verder onder de )
Een moeder probeert een tas van het rek te pakken voor haar kinderen.
Leren van anderen
Moeder Rita Berenstein zegt zich gelukkig te voelen dat ze maar één kind heeft, maar ze helpt wel twee neefjes die alleen door hun moeder worden opgevoed. “Ik denk dat het voor mensen die niet zo goed verdienen en alleenstaande ouders echt heel moeilijk is.”
Berenstein is zelf ook alleenstaand, maar hoeft geen huur te betalen en dat is volgens haar de enige reden waarom ze nog net uitkomt met haar salaris. “Ik heb een fiets gekocht. Al mijn inkopen doe ik nu in de buurt met de fiets. Ik reken alles goed uit. Als ik de auto pak, bekijk ik precies hoe ik moet rijden en alleen als het hoognodig is.”
Haar elfjarige zoon pakt de bus en gaat na school naar familie, waar zijn moeder hem ophaalt. Ze plant samen met haar zus groenten om zo te bezuinigen. “Onze hoop is op deze regering. Als zij het verpesten op dit belangrijk kruispunt met de olie- en gasindustrie, gaat het niet goed aflopen met ons”, voorspelt ze.
Berenstein vreest dat de kloof tussen arm en rijk veel groter gaat worden, als daar niet goed op wordt ingespeeld. Zij hoopt dat de regering de lessen van olielanden als Guyana meeneemt in de ontwikkelingsvisie voor Suriname. “Men moet meer investeren in onderwijs, gezondheidszorg en huizen bouwen, we hebben zoveel grond.”
“Ik vind dat ouders niet mee moeten doen met die hype van ‘alles nieuw’. Den tas bun ete, dus doen we het daarmee”Karin Singosentono
Eindeloos overwerken voor extra geld
De sigaret rokende Rewien Dhiradj, vader van twee kinderen, wil eerst niets zeggen, maar vertelt uiteindelijk “eindeloos overuren” te maken, zodat hij kan zorgen voor zijn kinderen. Naast zijn reguliere baan rijdt hij taxi. “Ik heb twee maanden bijna mijn gezin niet gezien, alleen om eind augustus en september extra geld te hebben voor vakantie en schoolgeld.”
Zijn partner werkt bij een Chinese winkel. Hij legt uit dat zijn vrouw slim is en het hele jaar door beetje bij beetje spullen koopt. “En mijn kinderen weten: alle schriften, tassen, pennen, alles wat goed is, gaat naar de volgende klas mee. Ze slaan twee blaadjes over en beginnen gewoon voor datzelfde vak in dat schrift van de vorige klas.” Ook hij hoopt dat de regering zal slagen. “Den man de pas pas. Dus we kunnen nog niet oordelen. Eigenlijk na hoop wan unu kan habi, dat het beter zal gaan nadat olie en gas gaan lopen.”
Ook de hosselaars op de hoeken van de straten in de binnenstad verkochten schoolspullen.
- Herkozen EBGS-praeses Runaldo Gallant: ‘Tekort aan dominees…..
- Premier Schoof bevestigt aanwezigheid bij 50 jaar onafhanke…..
- SLM-Boeing twee maanden uit dienst voor technische controle..
- 75.000 kilo melkpoeder spoorloos bij Melkcentrale..
- Currie: ‘Tekort aan schoollokalen wordt nog vóór start scho…..
- Jaarinflatie 10.8% in augustus 2025..
- Het kennistekort in Suriname: De prijs van bestuurlijke med…..
- Dief slaat toe in woning van 77-jarige bewoonster..
- Santokhi bezoekt hindoegebedshuizen tijdens Navratri..
- Ontslagvergunning EBS-medewerker en vakbondsleider Hellings…..
- Iwan Esseboom geëerd met Pop Oeuvreprijs: ‘Ik ben blij dat …..
- Suriname en Bhutan bundelen krachten voor klimaatactie..
- Navratri-ritueel eindigt in woningbrand..
- Suriname en Nederland willen verdieping samenwerking..
- PZ-TCV twee maanden uit dienst voor onderhoud in Peru..
- Jo-Ann Shamay Lecton..
- Coronie beschikt nu over model Nike-Apache-raket..
- Chery komt terug van besluit en zit na twee jaar weer in vo…..
- ‘Gepensioneerde leerkrachten die vaak ziek waren, maken gee…..
- Bromfietser ook genoteerd als verkeersdode in de veiligheid…..
- RBTO rolt Braziliaanse rovers bende op; taxichauffeur evene…..