Rachel Deekman brengt eerste dichtbundel uit: Klankeloze Verbondenheid

door

Een ode aan emotie, verbinding en menselijkheid

Tekst en beeld Edwien Bodjie

PARAMARIBO — “Of ik nu op het werk ben, in de klas of schrijf, het gaat altijd om verbinding. Ik geloof dat we als samenleving beter functioneren als we naar elkaar luisteren en elkaars emoties erkennen.” Met die woorden presenteerde politiecommissaris Rachel Deekman woensdagavond haar eerste dichtbundel Klankeloze Verbondenheid, waar stilte leeft, groeit de stem van verbinding aan een groot publiek in Andjiro’s Restaurant. De zaal vulde zich met vrienden, collega’s, familie, beleidsmakers en belangstellenden die kwamen kennismaken met de andere kant van de commissaris: de dichteres.

De bundel bevat 21 gedichten in het Nederlands, Sranan en Engels, een poëtische reis door emotie, reflectie en groei. Voor Deekman is de uitgave geen plotseling besluit, maar het resultaat van een lang persoonlijk proces. “Ik schrijf al sinds mijn twintiger jaren,” vertelt ze. “Ik heb twee momenten gemist om mijn werk te bundelen, maar dit derde moment voelde juist. De meeste gedichten dateren van 2016 en komen uit verschillende fases in mijn leven.”

Stilte als bron van kracht

De titel Klankeloze Verbondenheid weerspiegelt voor Deekman de kern van haar schrijverschap: de kracht van stilte. “Ik heb geleerd om stil te staan bij mijn emoties. Schrijven helpt me om gevoelens te begrijpen en los te laten. Door dat te doen, verbind ik me niet alleen met mezelf, maar ook met anderen.”

Haar poëzie, legt ze uit, ontstaat vaak uit ontmoetingen. “Soms vertelt iemand me iets persoonlijks, en dan voel ik die emotie. Ik probeer dat gevoel in woorden te vangen. Als ik het later aan die persoon laat lezen, zegt die vaak: ja, dat is precies hoe ik me voelde. Dat is de essentie van verbinding.”

Met haar bundel wil Deekman anderen aanmoedigen bewuster om te gaan met hun gevoelens. “We leven in een maatschappij waarin we geleerd hebben emoties te onderdrukken om professioneel te zijn. Maar voor je professional bent, ben je mens. En als mens moet je eerst je eigen emoties begrijpen voordat je ze kunt inzetten om anderen te helpen.”

Meer dan een boek

De dichtbundel is meer dan een artistiek project. Deekman koos ervoor de opbrengst te verbinden aan een sociaal doel. “Ik ben op 2 oktober vijftig geworden,” zegt ze glimlachend. “In plaats van een groot feest wilde ik iets doen dat betekenis heeft. Daarom gaat de volledige opbrengst van mijn bundel naar Huize Albertine, een tehuis voor seniorenburgers.”

De keuze voor dat tehuis komt niet toevallig. “Het was de eerste plek waar ik ooit publiekelijk mijn gedichten voordroeg,” herinnert ze zich. “De reacties van de ouderen raakten me diep. Ze voelden mijn woorden aan. Ik dacht: hier moet ik iets mee doen. Ouderen hebben zoveel gegeven aan onze samenleving. Zij verdienen waardering en aandacht.”

Via haar goede vriendin Eugenie Esajas, vrijwilliger bij het Korps Verkeersvrijwilligers, kwam ze destijds in contact met het tehuis. “Eugenie vroeg me om op moederdag iets voor de bewoners te doen. Ik droeg toen een van mijn eerste gedichten voor. Sindsdien dragen die mensen een speciaal plekje in mijn hart.”

Een bundel vol dankbaarheid

De bundel is niet alleen een eerbetoon aan ouderen, maar ook een viering van het leven zelf. “Ik heb dit boek opgedragen aan mijn kleinzoon,” zegt ze ontroerd. “Hij is het mooiste cadeau dat ik voor mijn vijftigste verjaardag kon krijgen. In de bundel staat zelfs een gedicht waarin zijn naam voorkomt. Het boek symboliseert dankbaarheid voor het verleden, het heden en het nieuwe leven dat zich aandient.”

Deekmans werk ademt empathie en warmte, eigenschappen die volgens haar onlosmakelijk verbonden zijn met haar beroep. Als politiecommissaris bij het Korps Politie Suriname, docent aan de Politieacademie en de Academie voor Hoger Kunst- en Cultuuronderwijs, combineert ze discipline met menselijkheid. “Ik werk in een omgeving waar structuur en orde belangrijk zijn, maar ik geloof dat empathie net zo essentieel is. Achter elke professional staat een mens.” Daarnaast is ze actief als mediator, een rol waarin ze, net als in haar poëzie, bruggen probeert te slaan.

De schrijfdrang blijft

Hoewel Klankeloze Verbondenheid haar eerste officiële uitgave is, vermoedt Deekman dat het niet haar laatste zal zijn. “Toen ik de drukker toestemming gaf om te drukken, voelde ik ineens de behoefte om mijn levensverhaal op papier te zetten,” vertelt ze lachend. “Ik weet niet hoe lang dat proces zal duren, maar ik ben begonnen. Het komt zoals het moet komen.”

Schrijven is voor haar geen ambitie, maar een levenshouding. “Ik schrijf wat ik ervaar, wat ik zie, wat ik voel, soms ook wat anderen op mij projecteren. Ik laat me leiden door energie. Zolang die energie er is, blijf ik schrijven.”

Toegankelijk voor iedereen

De bundel Klankeloze Verbondenheid kost 500 SRD en is rechtstreeks verkrijgbaar bij de auteur. “Met deze bundel wil ik mensen inspireren om stil te staan bij hun gevoel,” zegt ze tot besluit. “We hoeven niet altijd te praten om verbonden te zijn. Soms zegt stilte meer dan woorden.”

Tijdens de presentatie trad de jonge spoken word-artiest Lloyd Kwasiba op met een indrukwekkend voordracht over respect, menswaardigheid en levenslessen. De avond stond onder de bezielende leiding van opiniemaker Gloria Botse, die het programma met warmte en humor presenteerde.