NIET GENOEG HINDOSTANEN

door

Volgens VHP-assembleelid Mahinder Jogi is de huidige coalitie niet op basis van ratio tot stand gekomen, maar op basis van antipathie naar de VHP. Jogi houdt er rekening mee dat men de VHP ‘misschien’ nog ziet als een Hindoestaanse partij. Hij merkte op dat uitsluitend Hindostanen weg worden gehaald van posities. Hij gaf aan niet te weten of de regering Simons een aversie heeft tegen Hindoestanen. Hij meende dat er te weinig Hindostanen in de regering zitten en vond de regering niet representatief.
NDP-assembleelid Rossellie Cotino reageerde met een ironische verwijzing naar een interview dat Santokhi destijds als president bij College Tour had, waarin hij aangaf acht ministers ‘en mevrouw Walden’ in het kabinet te hebben, in reactie op de directe vraag hoeveel van de acht VHP-ministers in zijn kabinet van Hindostaanse komaf waren. Santokhi antwoordde destijds, in verweer op de zeven van de acht ministersfuncties die door hem etnisch ingevuld waren, dat de afspiegeling te zien was in het parlementaire en in de regionale raden (een niet bestaand instituut). Walden deed de ongelukkige uitspraak dat ‘alleen Hindostanen en één Surinamer’ er waren toen de regering Santokhi er was en noemde de naam van Saskia Walden.
De VHP reageerde met een felle afkeuring van de uitspraak van Cotino, maar gaf geen reactie op de uitspraken van Jogi.
Het staat vast dat de etnisch gekleurde kijk op politiek ons geketend heeft aan het verleden en ons niet naar een toekomst van eenwording kan leiden.
Echter zijn de tactiek van de VHP en de uitspraken van Jogi niet alleen belemmerend voor de nationale ontwikkeling, ze zijn in strijd met het idee van de ‘Orange Movement’, met de billboards waarop Santokhi inclusiviteit en nationaal leiderschap uitbeeldde, naast een breed lachende Dasai en Dijksteel. En de uitspraken zijn dusdanig selectief dat het effect geen enkele bijdrage aan ontwikkeling kan leveren.
Ten eerste heeft Jogi, die nu vindt dat er te weinig Hindostanen in de regering zitten, nooit beweerd dat er onder Santokhi te veel Hindostanen in de regering hebben gezeten. Hij heeft de afspiegeling nimmer bespreekbaar gemaakt voor marrons of namens inheemsen. Jogi heeft nooit gevonden dat er te veel hindostanen op sleutelfuncties zaten in de rechterlijke macht. Hij heeft het idee niet afgekeurd dat Santokhi zelf geopperd heeft, dat de afspiegeling te zien is in ‘het parlementaire’, een macht die overigens niet door de president ingevuld wordt.
Ten tweede gaat Jogi eraan voorbij dat het weghalen van personen van een bepaalde komaf alleen mogelijk of relevant is, als er sprake is van invulling van personen van die specifieke afkomst. Vervanging volgt na benoeming en bij of tijdens die benoemingen was Jogi geen bezorgde gelijkheidsstrijder namens iedere Surinamer of bewaker van representatie.
Jogi heeft nimmer de gedachte van Hindostaanse exceptionalisme weerlegd, toen zijn partijgenoot stelde dat het ‘vooral Hindostanen’ zijn die ontwikkeling in Suriname kunnen brengen. En Jogi heeft geen kik gegeven toen de Staatsraad benoemd werd met een voorzitter van Hindostaanse afkomst of De Nationale Assemblee een Hindostaanse voorzitter koos.
Wij vragen ons af waar men mee bezig is en wat men hiermee probeert te bereiken. Hoe ver men bereid is te gaan en waar men wenst te stoppen.
The post NIET GENOEG HINDOSTANEN ..