NDP-voorzitter of president

door

HET WAS EEN gedurfde stap van president Jennifer Geerlings-Simons. Ze besloot om vrijdag juist in de periode van felle discussies in het voordeel van of juist tegen gratie aan de veroordeelden van de 8 decembermoorden een persconferentie te beleggen. Door dat te doen en zonder omhalen haar visie te geven over deze gevoelige materie, heeft de president karakter getoond. En ze heeft haar jarenlange ervaring in de politiek doen spreken, met succes.

Geerlings-Simons legde uit dat ze na gehoord te hebben van de aanvraag om gratie voor Ernst Gefferie, Stephanus Dendoe, Benny Brondenstein en Iwan Dijksteel de file opgezocht te hebben. Echter, de aanvraag was opgemaakt door “een advocaat” en ontbrak de specifieke vraag en handtekening van de veroordeelden. “Zo lang dat er niet is, heb ik geen aanvraag voor gratie ontvangen”, concludeerde Simons.

Hoewel ze met deze uitspraken ondubbelzinnig heeft gezegd dat ze geen NDP-voorzitter alleen is, maar meer nog president van het land is het maar de vraag hoe NDP’ers als Ramon Abrahams en Laurence Neede zich nu zullen opstellen

Op vragen van journalisten over hoe ze als persoon de zaak bekijkt was ze ook duidelijk. Ze bekeek de zaak toen als persoon Jennifer Geerlings-Simons anders dan als de president die ze nu is. De hamer van de rechter heeft welgeteld twee keer de zaak afgedaan.

“Voor mij is het afgesloten, wat ik of u ook zou vinden.” Hoewel ze met deze uitspraken ondubbelzinnig heeft gezegd dat ze geen NDP-voorzitter alleen is, maar meer nog president van het land is het maar de vraag hoe NDP’ers als Ramon Abrahams en Laurence Neede zich nu zullen opstellen.

Van Abrahams is bekend dat hij ook aspiraties had om de partij te leiden. Zal hij na deze uitspraken van Simons die hem en degene die als hem denken in de partij, de strijd tegen Simons leiderschap weer oppakken? Of zal hij -al is het vanwege zijn hoge leeftijd- de situatie accepteren? Tijdens de herdenking van Desi Bouterse maandag was zijn toon overduidelijk uitdagend en kreeg hij daarbij luid applaus.

Simons heeft zich in deze zaak als president van een natie opgesteld en wint daarmee aanhang van de mensen die juist nog twijfelden over haar leiderschap. Echter, ze zal het vanaf nu knap moeilijk krijgen in de NDP zelf die getuige de opkomst maandag nog vierkant achter het gedachtegoed van Bouterse aanloopt.. Zal zij gezien de vele uitdagingen in landsbestuur nog tijd hebben om een verdeelde NDP bij elkaar te houden?

Wijsheid zou mogelijk kunnen zijn het voorzitterschap van de NDP aan iemand anders over te dragen. Maar de NDP heeft daar niet zulke goede ervaringen mee. Zo deed Bouterse een stap terug en besloot na de formatie van de NDP-regering in 1996 geen president te worden. Hij liet dat over aan Jules Wijdenbosch en werd korte tijd adviseur van staat. Wijdenbosch richtte na een conflict met Bouterse zijn eigen partij op en liet NDP links liggen.

Toch zal Simons moeten proberen de functies van NDP-voorzitter en president te scheiden. Het persisteren in het behoud van beide kan haar meesleuren in een strijd om een dode gedachteging die misschien voor haar afgedaan is, maar voor de rest nog springlevend is. En gezien de president zelf zegt dat ze alle energie moet stoppen in bestuur van het land, kan ze zich dit nu niet permitteren.