Na drie jaar nog steeds onvrede over politie ‘onderzoek’ dood Kajo  

Dat de moord op Giovano ‘Kajo’ Parami nog niet is opgelost kan omdat de zaak in de handen was van de verkeerde politieagenten. Althans, dat vermoedt de familie. Dat zou komen doordat Kajo de politie vaak op de korrel nam in zijn liederen. De verdachte, Ludwig Plet (Tuna) woont en werkt volgens informatie van de familie in Guyana. Hij zou alle ruimte hebben gehad om te vluchten. Want na het schietincident was hij zeker een week nog in Suriname. De familie heeft het schuiladres aan de politie gegeven maar die heeft er niets mee gedaan. Het opsporingsbericht van de politie verscheen ook pas ruim een maand na de moord in de media.

Kajo werd op 16 september 2022, tussen zeven en acht uur ’s avonds neergeschoten. Kort daarvoor was hij nog bij zijn ouders en had hij zijn zus Pareltje gebeld om te melden dat hij op weg was naar het binnenland. Hij had spullen gekocht om in zijn kamp aan goudzoekers te verkopen.

“Ik kan hem niet vloeken. Stel ik vloek en hij sterft. Dan heb ik tóch geen winst” Moeder overleden Kajo

Vrienden

Tuna, was jarenlang bevriend met Kajo die zelfs kind aan huis was bij de familie Parami. Een week voor zijn dood waren de twee daar nog samen. Moeder Parami kan zich niet herinneren dat de twee ooit ruzie hadden. De familie vermoedt dat afgunst en jaloezie een rol kunnen hebben gespeeld in het tragisch gebeuren.

“Er was wel een kwestie rond een auto, maar die was opgelost. Ze zijn zelfs bij de politie hiervoor geweest. Volgens mij had Tuna een auto aan mijn zoon verkocht, maar tegelijk ook aan iemand anders en daar was ruzie over ontstaan. Maar later waren ze weer vrienden,” zegt de moeder. Volgens Pareltje, speelde dat conflict zeker al een of twee jaar vóór zijn dood.

Kajo vertrok op 16 september van zijn ouderlijk huis en haalde een vriend op. Volgens de familie werd hij opgebeld en bewust opgehouden bij de Kennedyweg ter hoogte van Osembo. Tuna kwam aanrijden, stapte uit en loste drie schoten van achteren. Volgens de familie klopt de bewering niet dat er eerst een woordenwisseling was of dat er sprake was van een rapbeef. Kajo werd in de rug en in de buikstreek geraakt. Hij overleed twee dagen daarna in het Academisch Ziekenhuis Paramaribo. Doordat ze huilend met haar hoofd op zijn borst lag, hoorde ze hoe haar jongere broer, zijn laatste adem uitblies.

Uitgeweken naar Guyana

Na geschoten te hebben stapte Tuna weer in de auto waar een vrouw die met hem was, intussen achter het stuur was gaan zitten en direct wegreed. De familie ziet haar als medeplichtige, maar de politie niet. Die liet haar na verhoor gaan. In tegenstelling tot wat destijds in sommige media werd bericht, was Kajo in het ziekenhuis tot aan zijn operatie aanspreekbaar. “Hij heeft ons gezegd wie hem heeft neergeschoten,” zegt zijn zus, die vervolgens geruststellende woorden tot hem sprak.

Hij moest met spoed geopereerd worden om de kogels te verwijderen. De operatie was aanvankelijk geslaagd, maar de arts waarschuwde dat mogelijk een tweede ingreep nodig zou zijn. De arts zei ook dat als Kajo de volgende dag nog aan de beademing lag, dat een slecht teken zou zijn. Daarop werd besloten af te zien van een tweede operatie. “Toen ik zaterdagochtend kwam, zag ik de slangetjes nog. Hij sprak niet meer, maar reageerde wel,” vertelt de zus.

In eerste instantie was gezegd dat de dader was opgepakt, maar dat bleek niet zo. Daarna verschenen berichten dat Tuna na twee jaar in Guyana was gearresteerd – mogelijk voor een ander feit, want Pareltje zag later een filmpje waarin hij in een auto zat te videobellen met iemand in Suriname. De familie concludeert dat de Surinaamse autoriteiten geen uitleveringsverzoek hebben ingediend.

Pareltje: “Daarna hebben we nooit meer iets van de politie gehoord. Ze stuurden me van het kastje naar de muur: Politie Rijsdijk verwees me naar politiepost De Nieuwe Grond, maar die verwees mij naar Bureau Nieuwe Haven, enzovoort”. De zaak ligt volgens de zus gewoon in handen van de verkeerde politieagenten.

Ook haar moeder vindt niet dat de politie haar best heeft gedaan. “Je draagt als familie dit verdriet alleen. Je kan nergens meer gaan, want alleen de politie kan me helpen. Nu bespreek ik het met God, want Hij is de Opperrechter”. Moeder Parami zegt dat Tuna een oude bekende van justitie is en meerdere keren met de politie in aanraking is gekomen, maar ze weet niet precies waarvoor.

“Een plek gaat het altijd krijgen, maar die leegte gaat niet meer weg. Waarvoor we nu vechten is dat die man gestraft moet worden” Vader Parami

Gangsterartiest en gevangenis

Kajo werd door sommigen als ‘gangsterartiest’ bestempeld, maar volgens de familie paste dat beeld niet echt bij hem. Zijn songteksten waren wel hard, uitdagend en niet politievriendelijk. Dat is de reden waarom ze geen haast hadden om de zaak op te lossen, denkt de familie.

“Er werd gezegd dat hij een gangster was. Dat was hij niet; hij was een ‘wortugangster’. Daarom werd hij een gangsterartiest genoemd. Hij zou succes boeken met zijn carrière en dat gunden anderen hem niet. Ik zei hem: ook al ben je gangster artiest, scheld niet zoveel uit in je liederen. Al zijn liederen gingen over zijn eigen leven”, zegt zijn moeder.“Als mijn broertje optrad, was het altijd druk en dagelijks worden nog dingen van Kajo gedeeld op social media. Hij was fris, had talent, was netjes en knap. Dat konden ze niet aanzien. Vrouwen hielden van hem”, vult Pareltje aan.

Kajo heeft twee keer in de gevangenis gezeten: de eerste keer drie jaar, de tweede keer twee maanden. Bij de eerste zaak werd hij als heler aangemerkt; volgens de familie zou hij een dame hebben gebracht om een ketting te verkopen die later uit een beroving bleek te komen.

De tweede keer ging het om verduistering van een auto, maar volgens de familie was hij toen onschuldig. Ze vertelt verder dat bij dit geval het Regio Bijstandsteam zijn ouderlijk huis  was binnengevallen, maar Kajo was er niet. Hij woonde daar niet. De familie voegt hier aan toe dat hij op de vlucht was, omdat hij onschuldig was. Na twee weken had hij er genoeg van en meldde zich bij de politie. Daarover heeft hij ook een lied gezongen.

Kleinzoon

Het verlies drukt zwaar op de familie. Moeder Parami praat over haar veertienjarige kleinzoon die nu zonder vader moet opgroeien. Volgens Pareltje is de jongen agressief en heeft hulp van een psychiater nodig. Dat alles is nu voor de rekening van de familie. Nu moet er ook een gezondheidsbril voor hem worden aangeschaft. “Het gaat niet om het geld, maar als zijn vader er was geweest, had hij die kosten gedragen. Het maakt me kapot. Het leven is niet normaal meer,” zegt de moeder.De vader van Kajo zegt dat veel mensen de familie adviseren om de dood van zijn zoon een plek te geven. “Een plek gaat het altijd krijgen, maar die leegte gaat niet meer weg. Waarvoor we nu vechten is dat die man gestraft wordt. Kajo was niet goed om op aarde te blijven, maar jij (Tuna…red) wilt wel blijven genieten”, redeneert hij. Hij voegt eraan toe dat bepaalde mensen die de zaak moesten oplossen hebben gedraald en zelfs blij lijken te zijn met de dood van zijn zoon. “Sommigen waren haters vanwege zijn liederen.”

De familie zegt dat zij gerechtigheid wil. “God houdt mij staande. Ik heb het niet verwerkt, ik was mezelf niet. Ik had zijn dood niet geaccepteerd. Mama bere e bari, mama ati e krey. Ik heb hem negen maanden gedragen. Het heeft echt wat met me gedaan, ik kan het niet uitleggen, maar het heeft me kapotgemaakt,’ zegt de moeder.

Omdat ze niet kon accepteren dat haar zoon was vermoord heeft ze hem bij de begrafenis niet naar het graf begeleid. Ze bleef voorin op de begraafplaats. Ze zou Tuna graag willen vragen waarom hij haar zoveel verdriet heeft aangedaan.

De moeder is wat milder dan haar man en dochter. Die twee zien Tuna eerder in zijn graf. “Iedereen verwerkt anders. Ik kan hem niet vloeken. Stel ik vloek en hij sterft. Dan heb ik tóch geen winst”, zegt de moeder.

“Ik vergeef hem niet hoor. Hij moet dood gaan. Als ik Tuna zie, ga ik dood of hij gaat dood. Hij mag tot zijn dood in Guyana wonen, want als hij naar Suriname komt is hij geleverd”, zegt Pareltje boos. Haar vader zegt dat de dader vrij rondloopt in Guyana, maar hij weet zeker dat hij niet de mentale rust heeft. “God moet hem vergeven maar ik kan hem niet vergeven. Dat kan ik niet doen.”

Giovani Parami. [: privécollectie]