NA 50 JAAR NOG STEEDS AFHANKELIJK

door

Afrocentrisch icoon Brunswijk heeft keihard gevochten voor het recht om aan tafel te zitten bij ondertekening van de Final Investment Decision met de hoge heren uit Frankrijk en de Verenigde Staten. Mondjesmaat druppelen investeerders binnen in de Zuid-Zuid ontwikkelingssfeer, in de offshore olie- en gaswinning. Links en rechts verschijnen wat Chinese voertuigen mondjesmaat in het straatbeeld. Maar waar staatkundige onafhankelijkheid met (over)haast en zonder volksraadpleging vooraf, tot stand gebracht is, falen wij substantieel ons van de boezem van de kolonisator, op wie wij zo vaak en zoveel afgeven, los te rukken. We klagen over brain drain, maar sturen gewillig onze beste afgestudeerden om verder te studeren aan het Europese en Noord-Amerikaanse wetenschappelijk onderwijs.
We klagen over grondstoffenroof, maar blijven contracten aangaan met Europese- en Noord-Amerikaanse bedrijven, voor wie wij de rode loper  uitrollen. Wij blijven lokaal verkwistend beleid voeren, waardoor wij niet ten volste kunnen participeren als volledige partner wanneer wij daar de uitnodiging toe krijgen. Wanneer er iets aan de gezondheid schort, zijn wij al te blij om medische missies uit Europa en Noord-Amerika te verwelkomen en is er geen afrocentrisme of Indiase diasporagedachte te bespeuren bij de patienten die zich de beste zorg kunnen veroorloven.
Onze toezichthouders en commerciele banken springen in de houding en  tuimelen over zichzelf heen om aan de AML, KYC, KYCC en KYCCCCC tot in het kwadraat te voldoen en ieder initiatief, sociale mobiliteit en ondernemerschap de grond in te boren. Ten behoeve van vereisten verzonnen in Basel, Davos en Jackson Hole. Niet met het Surinaamse belang, het Surinaamse volk of de Surinaamse economie in gedachten.
Sommige Surinamers zien dat decentralisatie, Zuid-Zuid-relaties en de opkomst van andere internationale supermachten, kansen bieden om de invloedsfeer te diversificeren. Maar niet door te doen wat wij al decennialang herhalen. En zeker niet door leiders zoals Ronnie Brunswijk of Leo Brunswijk in de voorhoede te plaatsen.
‘Bakra basi’ is een stroman op het politieke podium, maar geen ontwikkelingsbelemmering waar wij met beleid en planning een bocht omheen maken. En dus zijn wij vijftig jaar later nog even economisch, logistiek, wetenschappelijk, medisch en industrieel afhankelijk als wij waren toen wij staatkundig niet langer welkom waren in het Koninkrijk der Nederlanden.
The post NA 50 JAAR NOG STEEDS AFHANKELIJK ..