Man

door

MONSIEUR JEANETTE /Christio Wijnhard

Binnenkort, op 18 november om precies te zijn, is het Mannendag. Mij werd gevraagd om een boodschap te formuleren. Dus heb ik zitten denken. Wat zou ik tegen de mannen willen zeggen? Eerst dacht ik na over wat ik van de Surinaamse man vind. Ik moest meteen denken aan dat virale filmpje. Die vrouw die haar man en zijn speeltje achtervolgde. Die man die vervolgens gewelddadig werd richting zijn eigen vrouw. Maar dan zou ik weer op het negatieve aspect focussen. Als dat het op zich was, dan zou ik het niet zo erg vinden. Dat is het gelukkig niet. Die specifieke man was een hufter. Was hij kenmerkend voor de gemiddelde Surinaamse man? Gaat de gemiddelde Surinaamse man zo slecht om met met zijn vrouw?

Dat zou kunnen worden geweten aan aangeleerd gedrag. Echter is dat geen excuus.Bij volwassenheid hoort ook het afleren van de doctrines uit vorige generaties. Of het correct overnemen van tradities. Correct overnemen zodat ze waardig gedragen kunnen worden. Bijvoorbeeld het schermutselen met meerdere vrouwen. Volgens traditie dient een man zijn meerdere vrouwen gelijkwaardig te behandelen. Het ljkt erop dat het juist de sukkels zijn die dat niet kunnen, die zich meerdere vrouwen aanmeten. Niet kunnen omdat ze niet de middelen hebben. En ook de mentale bagage ontberen. Dat vrouwen toch hiervoor vallen, laten we even buiten beschouwing.

Na deze en meerdere overpeinzingen ben ik me af gaan vragen hoe we eigenlijk omgaan met onze mannen. Als ik naar mezelf kijk en hoe men met mij omgaat na het verlies van mijn eerste kind, dan is dat niet zo best. In fact, nobody cares. Zo voelt het. Men verwacht van je dat je doorgaat alsof er niets aan de hand is. Men verwacht dat je aan hen en hun gevoelens denkt. De jouwe buiten beschouwing latend. Ik moet zeggen dat ik nu ergens kan begrijpen waarom sommige mannen naar ‘de eeuwige jachtvelden gaan’. Je kan soms nergens anders naartoe. Niet met je gevoelens. Niet met je zwaktes. Niet met je emoties. Dan kan die eeuwige rust erg aanlokkelijk zijn. Het aantal suicide gevallen bij mannen is ook schrikbarend hoger dan bij vrouwen. Jammer. Erger dat we bar weinig doen om het aan te pakken.

De positie van de gemiddelde man is ook best slecht. Mannen zijn over het algemeen lager opgeleid. Ze worden geacht brood op de plank te brengen. Met hun handen te werken. Die hersenen stimuleren? Liever niet. Dat duurt te lang. Daar komt peer pressure bij. Tja, daar is de man erg vatbaar voor. Zijn lage opleiding in acht nemend, is hij niet in staat om goed te relativeren. Dus zwicht hij voor de peer pressure. Zichzelf teveel met te weinig aanmetend. Zijn ego op de verkeerde plaatsen strelend. Met als gevolg ziektes en aandoeningen. Ja, ook het aantal HIV-gevallen is onder mannen veel hoger.

Als je ook kijkt naar dak- en thuislozen. Ook daar zijn de mannen oververtegenwoordigd. We zijn hard voor ze. Terwijl mannen, zoals elk mens, gewoon een volwassen versie van een kind zijn. Met behoefte aan liefde en aandacht.

Ik denk aan de odes die zangeressen als Angie Stone en Erykah Baduh hebben gebracht. Aangevend wat ik hier zeg. Dat we mannen anders moeten gaan zien. Belangrijk daarbij is hoe de man zichzelf ziet. Het zou al helpen als elke man zich ervan bewust is dat hij de man moet zijn die hij zijn dochter gunt. Of zijn zoon. Ook die groep mannen moeten we acepteren. Lange weg te gaan dus. Op een dag zullen we daar zijn. Nu moeten we eerst rechttrekken wat krom gegroeid is.-.

christiowijnhard@gmail.com