LEREN VAN NOORWEGEN

Hoe verleidelijk de vergelijking met Noorwegen ook is, er zijn grote verschillen die het onmogelijk maken om hun succesverhaal één-op-één te kopiëren. Noorwegen kon zijn welvaartsmodel bouwen vanuit een unieke geografische en geopolitieke positie. Het land ligt strategisch in Noord-Europa, op bevoorradingsroutes die voor het Westen van belang waren in de context van de Koude Oorlog. Als lid van de NAVO genoot Noorwegen veiligheid, stabiliteit en politieke continuïteit, terwijl zijn relaties met buurlanden al decennialang vreedzaam en coöperatief waren. Suriname bevindt zich in een heel andere realiteit. Wij leven met een grensconflict dat al generaties lang spanning veroorzaakt met onze westelijke buur Guyana. We maken geen deel uit van een militair pact en dragen zelf de verantwoordelijkheid voor onze staatsveiligheid. Onze geografische ligging, ooit een troef voor handel, is sinds de koloniale periode ook een doorgangsroute geworden voor smokkelwaar en illegale geldstromen. Daarbovenop stuiten onze ondernemers op steeds strengere internationale compliancestandaarden en anti-witwasregels, waardoor elke poging tot uitbreiding of export complexer wordt. Toch blijft Noorwegen een inspirerend voorbeeld, niet om te kopiëren, maar om van te leren. Dankzij vooruitziend beleid heeft het land een van de rijkste staatsfondsen ter wereld opgebouwd: het Government Pension Fund Global (GPFG), goed voor miljarden euro’s. De Noren hebben begrepen dat olie-inkomsten tijdelijk zijn en hebben gekozen voor langetermijninvesteringen in plaats van kortetermijnwinst. Hun overheid mag jaarlijks slechts een beperkt deel van het fonds gebruiken, zodat toekomstige generaties ook profiteren. Volgens deskundigen ligt de kracht van dat model in discipline en visie. “Ze investeren niet alleen in hun eigen economie, maar wereldwijd. De opbrengsten vloeien vervolgens terug naar hun bevolking. Dat is beleid,” stellen zij. Zij benadrukken dat landen die van hun natuurlijke rijkdommen willen leven, bereid moeten zijn hun aanpak te herzien, te investeren en initiatieven te vertalen naar tastbare resultaten. Innovatie en technologie spelen daarbij een sleutelrol. “Je investeert en volgt je rendement, onder meer via artificial intelligence en pilotprojecten. Dat is de toekomst.”
Deskundigen wijzen erop dat ook Surinaamse bedrijven een actieve rol kunnen spelen in deze ontwikkeling. Staatsolie wordt genoemd als voorbeeld van een onderneming die durfde om zich opnieuw uit te vinden. Het bedrijf is een partner geworden in de ontwikkeling van nieuwe sectoren en projecten — een stap die laat zien dat vooruitgang mogelijk is wanneer visie wordt gecombineerd met daadkracht. Maar echte vooruitgang vraagt meer dan inspiratie. Het vraagt politieke discipline, institutionele betrouwbaarheid en een samenleving die begrijpt dat welvaart niet ontstaat door toevallige meevallers, maar door bewuste keuzes over wat we doen met onze natuurlijke rijkdommen. We kunnen leren van Noorwegen, maar alleen als we bereid zijn onze eigen fundamenten te versterken: rechtstaat, bestuur, transparantie en lange adem. Leren van Noorwegen begint dus met nuchterheid. We hoeven geen Scandinavië aan de evenaar te worden, maar wel een land dat beseft dat rijkdom pas duurzaam is als ze gedragen wordt door beleid, vertrouwen en visie — van onszelf.
The post LEREN VAN NOORWEGEN ..