LEGALISEREN EN DEPOLITISEREN STAATSSCHULD

Coalitiebreed wordt een wetsvoorstel gedaan om de staatsschuld te legaliseren. Het obligoplafond is sedert het tijdperk Hoefdraad, nooit teruggebracht onder de wettelijk toegestande grens van 60% van het bruto binnenlands product. Realistischerwijs is dit niet op korte termijn te verwachten, zonder rigoureuze en antisociale maatregelen zoals grosso modo leegverkoop van staatsbezittingen waaronder de aandelen van parastatale bedrijven, overheidsgebouwen of massaontslagen. Overigens zou voor de hoeveelheid aan kapitaal die daarmee opgehaald zou moeten worden, lokaal kapitaal onvoldoende zijn en kijken wij dus aan tegen het binnenhalen van buitenlandse invloed op een ongekende schaal.
Voor alle oranje rozen die de VHP aan de eigen voeten wenst te werpen zijn twee werkelijkheden overeind gebleven na vijf jaar regeren: het obligoplafond overstijgt de 90% en er was geen staatsbegroting over het lopend dienstjaar aangenomen, toen de kiezer op 25 mei naar de stembus ging. Twee dieptepunten die, ongeacht wat vooraf ging, nimmer eerder in Suriname bereikt waren. Men brengt het graag alsof Santokhi een twee paardenstrijd nipt verloren heeft, ten nadele van Simons, maar de realiteit is, dat iedere andere politieke partij, zich afgekeerd heeft van de wijze waarop de VHP de economie aanstuurde en met rozengeur aan de kiezer probeerde te slijten.
Zet u echter bij behandeling van ‘legalisatie van de staatsschuld’ schrap voor de vaste herhalingen vanuit de zijde van de huidige oppositie, namelijk, dat het de schuld van iedereen anders is, dat zij alleen verantwoordelijkheid hebben genomen en dat hun ministers van Financien en Planning standbeelden en oorkondes verdienen voor wat zij voor Suriname gedaan hebben in de “herstelfase” van 2020 tot 2025. De coalitie aan de andere kant, zal het proberen af te schilderen alsof de geschiedenis in 2020 begint en de Bouterse en Hoefdraad jaren als een vage, anonieme, sombere periode willen afschilderen.
Waar wij ons bevinden, verdient een aanpak. Een aanpak die twee zaken onderscheidt: de weg voorwaarts en de lessen uit het verleden. De uitdaging is aan beide partijen om het debat met een minimum aan emoties en maximaal voorzien van cijfers, op inhoud te voeren, als het gaat om oorzaken en lessen uit het verleden. Het verdient zelfs aanbeveling voor de voorzitter om ruime presentatie gelegenheid te bieden aan iemand namens de coalitie en iemand namens de oppositie, met het uitsluiten van interrupties en punten van orde, binnen de toegekende spreektijd.
Ten aanzien van de weg voorwaarts, is het ongezond en onwenselijk om willens en wetens functionarissen in illegaliteit voort te laten bewegen, voor een complex probleem waar de werkelijke verantwoordelijke veroorzakers, het werkelijk verwijt aan toekomt.
De partijclowns en sentimentele figuren in de Assemblée, doen er goed aan de zakelijke en meer van deskundigheid doordrongen leden, het woord te laten voeren in dit debat, met een slotsom, die enerzijds voorziet in de afbouw van de staatsschuld, maar anderzijds, een rechtvaardige positie voor de functionarissen die op dit moment, onnodig in een sfeer van illegaliteit gevraagd worden, hun werk te doen.
The post LEGALISEREN EN DEPOLITISEREN STAATSSCHULD ..

...