Imagoschade SBB

door

ER LIJKT IETS structureel verkeerd te zijn bij de Stichting voor Bosbeheer en Bostoezicht. Directeur Ruben Ravenberg is sinds zijn aanstelling in januari 2024 als directeur constant in het nieuws. Eerst ging het om het feit dat hij werknemers die een scheve schaats reden bestrafte, daarna was hij op ramspoed met het bestuur waarbij zijn ontslag werd geëist. Nu is het weer raak en is er sprake van een conflict met de bond en is de bondsvoorzitter uit functie ontheven.

Ravenberg kwam in het zadel nadat Stanley Betterson de post liet voor wat het was. Naar verluidt zou de Abop erop aangedrongen hebben een artiest als onderdirecteur aan te stellen bij de stichting en kon Betterson zich er niet mee verenigen. Hoeveel daarvan waar is, is niet duidelijk, maar Betterson maakte plaats voor Ravenberg.

“Want wie het afgelopen jaar het nieuws heeft gevolgd heeft toch wel de directeur zelf en leden van zijn bestuur horen klagen over de bedrijfsvoering”

Die begon met een keiharde aanpak tegen corruptie. Mensen werden onder een vergrootglas geplaatst en wie handelde tegen de regels van het bedrijf in werd gestraft. Vervolgens kreeg Ravenberg het aan de stok met delen van het bestuur die het niet eens waren met zijn beslissingen.

Bepaalde functionarissen die ontheven, overgeplaatst of onder een vergrootglas geplaatst werden hadden wel de steun van het bestuur. De kwestie werd openlijk in de media besproken en het idee bestond steeds meer dat het niet goed gaat met de SBB.

Op een gegeven moment sprong de bond in de bres voor de directeur en leken de twee op een lijn te zitten. Niets bleek minder waar toen de bond in augustus in staking ging en vervolgens toen midden september de voorzitter van de bond Dino Souprayen werd ontheven uit zijn functie als Manager Communicatie. De reden daartoe was dat Souprayen als Manager Communicatie het bedrijf imagoschade opleverde door uitspraken die hij gedaan had als bondsvoorzitter. Die twee functies kunnen niet samengaan vind Ravenberg.

Een opmerkelijke reden, want wie het afgelopen jaar het nieuws heeft gevolgd heeft toch wel de directeur zelf en leden van zijn bestuur horen klagen over de bedrijfsvoering. Hoe is het dan mogelijk dat het imago dat het bedrijf nu heeft komt door uitspraken van Souprayen alleen? Het lijkt erop- en dat bevestigt C-47- dat de directeur de gedane beweringen persoonlijk heeft opgevat en daardoor zo woest is op de bond en op Souprayen.

De directeur noemt twee uitspraken die hij bestempelt als onacceptabel en onwaar. Een is dat er sprake is van financieel mismanagement en twee is dat Souprayen gezegd zou hebben dat hij te veel reist. Dat heeft gemaakt dat Ravenberg een man die als langer dan tien jaar in dienst is, heeft ontheven. Daarnaast zijn ook allerlei privileges van de bond ingetrokken.

Jammer dat de directeur zo het bedrijf te kijk zet als een waar arbeidersrechten bepaald worden naar willekeur van de directeur. Onware uitspraken door een bondsvoorzitter zijn – als die werkelijk onwaar zijn – zeker erg. Maar daar zou een meer nuchtere benadering meer resultaat sorteren. Nu staat de stichting weer eens in het nieuws en dan vooral om een boze directeur die weigert verworven vakbondsrechten langer te respecteren omdat hij boos is op een persoon. Dat is pas een enorme knauw in het imago van zo een belangrijke stichting.