Home coming programma diaspora

door

INGEZONDEN

Minister Melvin Bouva van Buitenlandse Zaken Internationale Handel en Samenwerking (BIS) stond stil bij het Home coming programma van Surinamers in het buitenland. Wij moeten hen hoop en perspectief bieden om terug te keren en bij te dragen aan de opbouw van ons land, aldus de bewindsman volgens de Ware Tijd van 18 juli 2025.

Bedoelde de minister met diaspora Surinamers met een Personen van Surinaamse Afkomst (PSA-) document of alle Surinamers in het buitenland? Misschien is het goed de minister te wijzen op artikel 5, lid 2 van de Toescheidingsovereenkomst inzake nationaliteiten tussen Nederland en Suriname.

“Suriname heeft niet voldoende werknemers voor de opkomende olie-en gasindustrie”

Daarin staat kort gezegd dat Surinamers het recht hebben te allen tijde onvoorwaardelijk te worden toegelaten tot Suriname met hun gezin en in alle opzichten moeten worden behandeld als Surinamer. Het creëren van een aparte categorie houders van een PSA-document is dan niet nodig.

Vereist is slechts een wetsvoorstel tot wijziging van de Surinaamse Grondwet met organieke wetten. Waarom doen opeenvolgende regering dat dan niet? Zou het komen omdat zij extra voorwaarden willen stellen aan deze Surinamers?

Wij hebben ook al kunnen merken dat de vorige regering Santokhi mensen die bereid zijn te investeren de Surinaamse nationaliteit wilde toekennen. Die regering was het blijkbaar ontgaan dat er nauwelijks een Surinamer in het buitenland te vinden was die geen geld en goederen naar Suriname stuurt. Dan heb ik het niet eens over reizen met onze nationale carrier, SLM.

Onlangs werd een emissie van aandelen uitgegeven door Staatsolie. Daarop kon alleen in buitenlandse valuta worden gestort. Dat de diaspora niet daarover beschikt en niet daaraan heeft deelgenomen, is iets wat niet serieus kan worden volgehouden. Het bevorderen van investeringen en toerisme valt onder het fenomeen nationbranding. Daartoe behoren dus ook mensen die niet in Suriname zijn geboren.

Het toekennen van de Surinaamse nationaliteit aan deze Surinamers kan geschieden op grond van het ius soli, het Territorialiteitsbeginsel. Iedereen die in Suriname geboren is verkrijgt de de Surinaamse nationaliteit. Met terugwerkende kracht uiteraard!

Dat is toch niet zo moeilijk? Het bevordert remigratie, ook al omdat het Nederlands Remigratie Instituut (NMI) sedert 1 januari van dit jaar niet meer operationeel is. Bovendien hebben personen met de Surinaamse nationaliteit geen PSA-document, geen visum en geen verblijfs- en werkvergunning nodig.

Regeren is ook vooruitdenken. Suriname heeft niet voldoende werknemers voor de opkomende olie-en gasindustrie. De diaspora zou een aanvulling daarop kunnen zijn, al worden er al terecht mensen in Suriname zelf voor opgeleid. De ervaring in andere olie-producerende landen met een kleine bevolking leert dat zij toch afhankelijk zijn van buitenlandse arbeidskrachten. Ik kan mij niet voorstellen dat een Surinaamse regering voorkeur daaraan geeft boven het diaspora potentieel.

Rinaldo van Rhemen

De redactie van de Ware Tijd stelt lezers in de gelegenheid stukken in te zenden ter publicatie. In principe worden alle ingezonden artikelen opgenomen, tenzij de inhoud schadelijk, kwetsend of beledigend is voor derden. Stukken die worden geplaatst komen niet noodzakelijkerwijs overeen met de mening van de Ware Tijd. De redactie behoudt zich het recht voor om stukken niet te plaatsen, of in te korten of te redigeren zonder dat die uit hun context worden gehaald.