HEKSENJACHT

door

Het Quick Scan Team is een succesvol sensatieinstrument gebleken. Zonder een wettelijke basis, een helder mandaat, een plaats in het organogram, of rechtspersoonlijkheid, zijn zichtbare en onzichtbare partijpolitici driftig aan het lezen en publiceren zodra men rood vlees tegenkomt. Context, hoor en wederhoor betekenen niets voor de verantwoordelijken. Wie de exacte onderzoekers zijn, is nooit aan het volk of aan De Nationale Assemblee medegedeeld en de einddatum van hun werkzaamheden evenmin.
Aan de ene kant kan het Quick Scan Team geen invallen doen, heeft het geen dwangbevoegdheden of recht op toegang tot locaties. Evenmin is iemand die niet zelf in overheidsdienst is, verplicht enige informatie te verstrekken of medewerking te verlenen. Het Quick Scan Team leunt op de court of public opinion en op het doorzenden van documentatie en correspondentie aan het Openbaar Ministerie. Mogelijkheden die iedere Surinamer heeft. De mogelijkheid die niet iedere Surinamer heeft, is om zich te verschuilen achter en binnen een groot en bureaucratisch stelsel en zich kosteloos te verweren wanneer smaad, laster en schadevergoeding dreigen voor personen die onterecht, ongefundeerd of zonder respect voor de algemene beginselen van behoorlijk bestuur, in een verdachte sfeer zijn gebracht.
Het is niet de eerste keer dat een politieke heksenjacht op touw wordt gezet met deze intenties en werkwijze. Het Bijzonder Gerechtshof moest begin jaren ‘80 politici verantwoordelijk houden voor wat men toen grootschalige corruptie noemde, maar kwam tot geen enkele veroordeling. Daar was en is het de mensen hoogstwaarschijnlijk niet om te doen.
Er is politiek een simpel voordeel dat een nieuwe regering haalt uit deze routine. Het legitimeert de beschuldigingen die tijdens de verkiezingen geuit zijn, in de ogen van de man op straat. En het schrikt de kersverse oppositie af. Terwijl zij nog moeten wennen aan de nieuwe rol, hun wonden likken en nadenken over hervormingen in eigen gelederen, worden ze ontmoedigd te vroeg met kritiek te starten, te luid beleidskeuzes te verdedigen en te veel van de glorie van wat goed gegaan is op te eisen. Daarnaast wordt de oppositie intern verdeeld. Niemand steekt een hand in het vuur voor de ander.
En is de heksenjacht succesvol. Als het doelwit van de beschuldigingen zinkt, was het jammer genoeg een onschuldige. Als die het overleeft, belandt die als ‘heks’ op de brandstapel.
Heeft iemand nagedacht over wat de kwalificaties, de onafhankelijkheid en de deskundigheid zijn van het Quick Scan Team? Gaat het om oud-rechters, oud-rekenkamer- of CLAD-toppers of toezichthouders met een internationale reputatie? Wie controleert hun werk en beschermt personen en bedrijven tegen misbruik van bevoegdheden?
De NDP heeft altijd het voordeel gehad van de bedekte herinneringen aan een tijd van staatsgrepen, decembermoorden, Moiwana’s, brandstichtingen en verdwijningen. Geen enkele Frontregering heeft dus de kans gehad hun versie van een Quick Scan toe te passen. Maar de rapportages van de CLAD, de Rekenkamer, het Bureau voor de Staatsschuld en de internationale ratingbureaus liegen er niet om. Deze politieke heksenjacht is een schijnvertoning.
The post HEKSENJACHT ..