GRONDENRECHTEN WEER UITGESTELD

President Simons wil binnen drie jaren grondenrechten geregeld hebben. Net als elk van haar voorgangers, staan aan de ene kant inheemsen te popelen. Aan de andere kant is het nulsomspel. Alles wat toegegeven wordt aan de in stamverband levenden, is niet (langer) ter beschikking van de Staat, of van het zakelijk belang. Hoewel de NDP in het bijzonder lange tijd goed geboerd heeft onder het districtenstelsel, betekent landelijke evenredigheid, dat juist de schatkist en de zakelijke sponsoren toenemen in het rekensommetje van macht.
Voor Simons, maar ook voor Brunswijk en voor Asabina, is een herijken en een herberekenen aan de orde. Het draaiboek van de politiek is voorspelbaar. Een toevallige coalitie houdt uitgebreide hoorzittingen. Een toevallige oppositie wijst erop, dat er al tal van oplossingsmodellen liggen. En de uitweg die altijd werkt, is om tegen de in stamverband levenden te zeggen, dat een breed gedragen oplossing door de bevoegde vertegenwoordigers van hun zijde overgenomen zal worden. Cynisch, geslepen en listig, want de leefgemeenschappen zijn noch intern, noch onderling op één lijn over wie bevoegd is, welk plan het beste is en tegen de tijd dat er groepen beginnen af te haken, kan de NDP President, de VHP President of de NPS President met glad gestreken smoel een persconferentie beleggen, waar men zegt dat er belangrijke stappen en belangrijke inzichten zijn ontstaan, die ‘meegenomen’ worden.
Zo worden de grondenrechten weer uitgesteld en vooruit geschoven. De leefgemeenschappen hebben mogelijkheden. Zo kunnen zij vooraf beslissen over een mandaat voor onderhandelaars met de Staat Suriname, zodat vertegenwoordiging hen als argument niet tegengeworpen wordt. Ze doen er ook verstandig aan, géén Surinaamse onderhandelaars te benoemen, maar deskundigen uit leefgemeenschappen die juridisch, qua gemeenschapsontwikkeling en qua eco-toerisme reeds ervaring hebben met planning en implementatie. Het brengt het risico van partijpolitieke belangen en van corruptie in het proces drastisch omlaag.
Daarnaast helpt het om bij voorbereidingen niet alleen na te denken over wat de in stamverband levenden eisen van de Staat en van de samenleving, maar wat zij bereid zijn aan toezeggingen, zekerheden en garanties te verstrekken. Zoals bijvoorbeeld compliance met onder meer milieu regels, intenties tot een belastingstelsel met meer inspraak voor zichzelf en het overnemen van taken op het gebied van veiligheid, formeel onderwijs en medische zorg. Quota voor omschrijving en deelname aan opleidingen voor personeel, dat dit in de leefgebieden naar eigen inzicht ter harte zal nemen en medewerking met NGO’s en fondsen, die hier internationaal ondersteuning in zouden bieden.
Geen van beide zijden kan naar de onderhandelingstafel komen met als enige intentie van nemen, krijgen en vastleggen van rechten. Anders zien partijen elkaar decennialang weer terug zonder voortgang.
The post GRONDENRECHTEN WEER UITGESTELD ..

...