Gezondheid is geen privilege, maar een recht van elke burger. Deze week presenteerde president Jennifer Simons tijdens haar jaarrede een pakket hervormingen voor de gezondheidszorg. Ze sprak over preventie, digitalisering, betere medicijnenvoorziening, hervorming van het SZF en versterking van de geestelijke zorg. Maar achter die woorden schuilt een pijnlijke realiteit, want Suriname wordt al decennialang overspoeld met hervormingsagenda’s, maar in de praktijk, verandert er nauwelijks iets. De vraag is niet of de plannen goed klinken, dat doen ze zeker. De vraag is waarom burgers deze beloften nog serieus zouden nemen. Want hoeveel keer is er niet beloofd dat het BGVS efficiënter zou werken, dat medicijnen nooit meer zouden ontbreken, dat het SZF hervormd zou worden? Juist hebben we met lede ogen moeten toezien hoe het letterlijk uitgehold werd. Het BOG, dat nu een “kennis- en onderzoeksinstituut” moet worden, is jarenlang kapot bezuinigd en verwaarloosd. Hoe geloofwaardig is het, om hetzelfde instituut nu plotseling de motor van beleid en onderzoek te willen maken, terwijl er niet eens een degelijke basisinfrastructuur staat? Het klinkt als luchtkastelen bouwen op een zwak fundament.
De president spreekt over preventie, maar preventie vereist jarenlange investeringen in voorlichting, eerstelijnszorg en leefstijlprogramma’s. De realiteit is wel dat die investeringen keer op keer sneuvelen, zodra er een crisis uitbreekt en de regering zich weer richt op korte termijn oplossingen. Geestelijke Gezondheidszorg wordt genoemd, maar GGZ-instellingen kampen al jaren met personeelstekorten en minimale middelen.
Het probleem is niet dat er geen visie bestaat. Het probleem is dat elke regering opnieuw visionaire woorden gebruikt, terwijl de uitvoering structureel faalt. Burgers merken niets van al die plannen. De realiteit is dat ze medicijnen moeten kopen op de zwarte markt, urenlang in rijen moeten staan bij poli’s, of helemaal geen toegang hebben tot zorg.
De jaarrede van Simons bewijst vooral dat de politiek nog steeds denkt dat mooie woorden genoeg zijn. Maar mooie woorden genezen geen zieken. Beloften vullen geen apotheekvoorraden. En speeches redden geen levens. Zolang de regering niet laat zien dat het dit keer anders wordt, klinkt deze hervormingsagenda vooral als een herhaling van mislukkingen uit het verleden.
The post GEZONDHEID IS GEEN PRIVILEGE ..
- OWC: ‘Hele maand oktober tot 12:00 uur les’..
- Jogi hoopt dat Simons niet voor leencultuur kiest..
- Brunswijk: ‘Als het goed gaat met het land, gaat het goed m…..
- Ondernemer in verzekering gesteld na aantreffen cocaïne in …..
- PCS brengt diensten over mental health dichterbij samenlevi…..
- UNDP presenteert milieuprojecten aan dc Boldewijn van Coron…..
- Quincy Promes blijft achter tralies..
- Illegale goudmijnbouwers ontruimt bij brownsweg..
- Santokhi constateert haat en emotie bij zijn toelating tot …..
- Binnen zes maanden moet werkgroep advies geven over toekoms…..
- Melkboeren leveren minder: VBS wil onderzoek naar MCP-probl…..
- Santokhi: ‘Wij zullen door dialoog, steeds staan voor het b…..
- Zal geduld de wonden van leraren helen?..
- LVV en OGM werken aan ‘klimaatbestendige, innovatieve en ec…..
- SLM-directeur blij om aandacht voor de luchtvaartsector..
- FIFA beslist: racisme tegen Natio kost El Salvador ruim 60.…..
- Santokhi plaatst vraagtekens achter begrotingstekort; VHP z…..
- Landbouw en milieu bundelen krachten voor duurzame toekomst..
- Powakka krijgt kerkgebouw..
- UNDP bezoekt districtscommissaris Coronie voor samenwerking…..
- Amerikaanse justitie wil minimaal elf jaar cel voor rapper …..