Expositie ‘Angisa Taki’ trekt aandacht in Nederland

door

ROTTERDAM — De ruim een week geleden geopende kleurrijke expositie ‘Angisa Taki’ in de Rotterdamse Doelen Art gooit hoge ogen bij het Nederlandse publiek. De traditionele gevouwen hoofddoek wordt daar gepresenteerd als veel meer dan een modeaccessoire: het is een symbool van identiteit, trots en communicatie. Het is niet alleen een tentoonstelling, er vinden ook tal van presentaties plaats, waarbij de deelnemende kunstenaars hun verdiepende inzichten in de kracht van cultuur geven.

Het uitbrengen van angisa kent een lange traditie binnen de Afro-Surinaamse gemeenschap. Deze doeken zijn vaak voorzien van symbolen, afbeeldingen en odo en dragen verhalen over geschiedenis, verbondenheid en veerkracht. Wanneer gesteven en gebonden, worden ze op het hoofd gedragen en vormen ze een belangrijk onderdeel van de klederdracht. ‘Angisa Taki’ onderstreept het belang van Afro-Surinaams erfgoed en geeft de veelzijdige verhalen van de gemeenschap een podium.

“Het werk onderzoekt thema’s als intergenerationele kennis, culturele identiteit, trots en vrouwelijkheid”

Inspiratie

Vijf kunstenaars met Surinaams bloed, te weten Brian Coutinho, Noa Mac Donald, Lana Renfrum, Yanira Gefferie en Faisel Saro, zijn samengebracht en hebben geïnspireerd op de angisa hun eigen werken gemaakt. Dat deden zij vanuit hun eigen, verschillende disciplines. De tentoonstelling belicht de verhalen, tradities en betekenissen die in deze kleurrijke doeken besloten liggen.

Coutinho is een beeldend kunstenaar van inheemse afkomst. In ‘Frederika’ eert hij zijn grootmoeder en het Afro-Surinaamse erfgoed met een porseleinen angisa, verrijkt met glazuurtekeningen en stof van zijn moeders doek. Het werk verbeeldt bescherming, herinnering en verbondenheid en nodigt uit tot reflectie op generatie-overschrijdende verhalen.

Mac Donald is animator en mixed media-kunstenaar. In ‘Lorette, Cynthia en Olivia’ brengt ze Surinaamse familiegeschiedenis tot leven via animatie, textiel en borduurwerk. Geïnspireerd door een oude familie onderzoekt ze hoe herinneringen tastbaar kunnen worden. Haar werk verbindt generaties en vertraagt digitale beelden tot zorgvuldige, verhalende objecten vol betekenis.

Drager van geschiedenis

Saro is een beeldend kunstenaar van Surinaamse afkomst en momenteel woonachtig in het Nederlandse Groningen. In zijn werk onderzoekt hij zijn lichaam als drager van geschiedenis. Met ‘Krakti’ brengt hij een ode aan de veerkracht van de Afro-Caribische diaspora, met rituelen, symboliek en herinnering als leidende lagen.

Renfrum en Gefferie vertalen in ‘Kibri Memre’ de verborgen taal van de angisa naar dans. Gefilmd tussen Surinaamse gewassen, verkent het werk thema’s als identiteit en erfgoed. Beide makers putten uit hun Afro-Surinaamse achtergrond en gebruiken dans als middel om herinneringen, tradities en verloren kennis opnieuw te belichamen.

Op 31 oktober zijn Saro en Coutinho aanwezig om met bezoekers van gedachten te wisselen over hun werk. Dan geeft Saro ook de lezing ‘Een Afro-Caribische kroniek’, waarin hij zijn lichaam onderzoekt als archief en kompas in het Nederlandse landschap. Hij verbindt dit met de spirituele erfenis van zijn grootvader. Zijn ogenschijnlijk westerse werk is een Trojaans paard: bezield door winti en doordrenkt met verhalen over migratie en Afro-Caribische identiteit.

Persoonlijke en culturele herinneringen

Een week later, op 7 november is Saro samen met Gefferie en Renfrum aanwezig om met bezoekers van gedachten te wisselen over hun werk. Dan zullen de laatste twee ook hun performance ‘Kibri Memre’ verzorgen waarin zij de verborgen boodschappen en symboliek van de angisa naar dans vertalen.

Het werk onderzoekt thema’s als intergenerationele kennis, culturele identiteit, trots en vrouwelijkheid. Als Afro-Surinaamse kunstenaars in Nederland verkennen zij hiermee ook persoonlijke en culturele herinneringen die in de diaspora verloren dreigen te gaan.

Brian Coutinho en Mac Donald zijn op 14 november aan de beurt om hun werken toe te lichten. Mac Donald verzorgt die dag ook de workshop ‘Handgeborduurde animatie’, waarbij belangstellenden worden uitgenodigd om zelf een korte animatie te maken met borduurwerk, geïnspireerd op haar werk ‘Lorette, Cynthia en Olivia’. In deze workshop staat de kracht van handwerk centraal: traag, aandachtig en met zorg gemaakt.

De belangstelling van het publiek voor de expositie, die nog tot 7 december te zien is, is opvallend groot, waaruit blijkt dat dit stukje Surinaamse modegeschiedenis nog springlevend is. De informatieve vrijdagmiddagen zijn gratis toegankelijk.