DE REDDERS VAN SLM

De Surinaamse Luchtvaartmaatschappij (SLM) is weer in het nieuws. Op maandag 6 oktober werd een nieuwe raad van commissarissen geïnstalleerd onder leiding van president-commissaris Marlon Telting, met de duidelijke opdracht: SLM weer commercieel gezond maken. President Jennifer Simons benadrukte dat de raad moet voortbouwen op wat al in gang is gezet en dat er met nieuwe initiatieven een goede start moet worden gemaakt. Mooie woorden, maar de werkelijkheid is weerbarstig en laten we eerlijk zijn, soms ronduit absurd. Want laten we niet vergeten: SLM ligt nog steeds aan het infuus. Jaarcijfers zijn sinds 2017 niet gepubliceerd, een accountantsverklaring kon geen oordeel geven, en de maandelijkse staatssteun van USD 2 miljoen blijkt niet genoeg om het bedrijf zelfstandig te laten draaien.
Volgens bronnen werd zelfs Staatsolie ingezet om SLM in de lucht te houden. Het lijkt op een patiënt die een jaar lang via een infuus kunstmatig in leven wordt gehouden, terwijl niemand echt kijkt naar wat er mis is. Het is een wonder dat de maatschappij tot nu toe “boven water” is gebleven, zoals Telting zelf zegt.Ook het schouwspel rond waarnemend directeur Steven Gonesh illustreert de ingewikkeldheid van het probleem in levende lijve. Eind augustus werd hij geschorst, maar tegen de middag bleek hij alweer broodnodig. Zonder Gonesh, die ook accountable manager is, mag geen enkel vliegtuig opstijgen. En dus hangt het belang van de passagiers letterlijk aan één persoon. Multi-tasking op Surinaamse schaal: directeur, piloot, operationele baas én veiligheidsanker in één. De situatie is illustratief voor een structureel probleem: SLM functioneert in een grijs gebied tussen commerciële onderneming en staatsinstelling.
Het bedrijf is afhankelijk van overheidsgeld, maar de eigen inkomsten dekken nauwelijks de basisoperaties. Zonder radicale hervormingen, transparante jaarverslagen, streng financieel toezicht en efficiënt management blijft SLM een vat vol frustratie voor reizigers en een voortdurende belasting voor de staatskas. Toch biedt de installatie van de nieuwe RvC een sprankje hoop. Telting benadrukt dat eerst de kern van de problemen moet worden begrepen en dat er gekeken moet worden naar initiatieven van de directie. Dat klinkt logisch, maar wie al jaren naar SLM kijkt, weet dat begrip alleen niet genoeg is. Het vraagt moedige beslissingen: afscheid nemen van inefficiënte structuren, investeren in moderne bedrijfsvoering en zorgen dat de maatschappij niet langer afhankelijk is van overheidssteun om dagelijkse operaties mogelijk te maken. Voor Suriname is SLM meer dan een luchtvaartmaatschappij.
Het is een symbool van nationale trots, maar ook van hoe complex bestuur en bedrijfsvoering kunnen zijn wanneer financiën, regels en politiek met elkaar verweven raken. Hopelijk zijn de nieuwe commissarissen niet alleen goede ambtenaren, maar echte redders. Want het land kan het zich niet veroorloven dat nationale trots blijft hangen in bureaucratische luchtspiegelingen.
SLM heeft de glorie van het verleden. De vraag is: heeft het nu de leiders met visie en daadkracht nodig om die glorie om te zetten in een toekomst waarin het nationale luchtvaartbedrijf weer zelfstandig, betrouwbaar en rendabel kan opereren?
Tot nu toe blijft het een spannende rit, turbulentie inbegrepen.
The post DE REDDERS VAN SLM ..

...