Chan, doe toch eens normaal!

door

DE SNIJD / Armand Snijders

Vooropgesteld dat mijn collega Ivan en vele anderen deze week het gras al deels voor mijn voeten hebben weggemaaid, wil ik het toch ook uitgebreid hebben over Chan. Of ‘huilbaby-in-chief’ zoals hij toepasselijk door Ivan werd genoemd.

Ja inderdaad, opnieuw Chan en op het gevaar af dat allerlei mensen van oranje pluimage weer heel boze mailtjes naar mij gaan sturen of op sociale media hun grieven gaan spuien over wat ik over hun godheid heb geschreven, moet ik hem toch weer door de mangel halen. Ik kan er echt niets aan doen, hij vraagt er zelf om.

“Jagernath zou zich omdraaien in zijn spreekwoordelijke graf door de onzin die Chan uitkraamt en waarmee hij de ooit door hem gepropageerde verbroedering kapot probeert te maken”

Echter, de fanatieke aanhangers die hij nog schijnt te hebben, kunnen die kritiek niet verdragen. Ik heb de laatste tijd al heel wat naar mijn hoofd geslingerd gekregen, ook dat het mijn schuld zou zijn dat de VHP de verkiezingen heeft verloren door de ‘leugens’ die ik heb geschreven. Ik vrees dat dit te veel eer voor mij is. Ik ben ervan overtuigd dat het aan zijn eigen rampzalige presidentschap te wijten is.

Trouwens, anderen denken dat ik al jaren dementeer of in ieder geval een klap van de molen heb gehad. Laat ze dat maar denken en schrijven, het zegt meer iets over hun machteloosheid om mijn kritiek gemotiveerd te weerleggen. Overigens, ik vind dat ik voor een dementerende nog opvallend heldere stukjes schrijf, dus dat zal wel meevallen. Maar ach, we leven in een vrij land. Iedereen mag zeggen en schrijven wat ie wil, ik lig er geen seconde wakker van. Wie zich ergert, moet gewoon mijn stukjes niet lezen.

Maar goed, daar gaan we dan. Chan vindt dat de coalitie grote delen van de samenleving uitsluit op basis van etnische, culturele of politieke verschillen. Daarna braakte hij nog allerlei rotzooi uit die je niet van een ex-staatshoofd zou verwachten. Ik moest even goed in mijn ogen wrijven of ik het wel goed gelezen had en of het geen misplaatst fake nieuws was. Immers, je weet tegenwoordig maar nooit. Maar Chan heeft dat echt gezegd tijdens de jaarlijkse ‘Dag van de Nationale Verbroedering en Eenheid’ en de geboortedag van Jagernath in De Olifant.

Als er iemand een klap van de molen heeft gehad die sommige aanhangers mij toeschrijven, dan is het Chan wel. Hij kwam weer met de bewering dat het Surinaamse volk had gewild ‘dat er bij de coalitievorming niemand moest worden uitgesloten op basis van etnische, culturele of politieke verschillen’. Jeetje man, doe toch eens normaal! Het enge was dat alle aanwezigen instemmend knikten en niet door hadden dat hij heel gevaarlijke uitspraken deed.

Vanwege verschillende politieke inzichten is er misschien wel eens iemand niet omarmd, zoals dat na iedere verkiezing gebeurt. Maar niemand is na 25 mei uitgesloten op basis van etniciteit of cultuur. Wie dat beweert, is een grote leugenaar. Dat is net zo’n groot sprookje als de luchtkastelen zijn die Chan de afgelopen vijf jaar heeft gebouwd. Luchtkastelen die hij bij voorkeur liet bewonen door – om de woorden van zijn collega-politicus Moestadja te gebruiken – mensen die op hem lijken. En dat liep meestal niet goed af.

Het is al vaker gezegd en geschreven dat Chan een heel slechte verliezer is en na zijn smadelijke aftocht als president er alles aan heeft proberen te doen om het tij in zijn voordeel te keren, ook al wist vrijwel iedereen dat het zinloos was. En steeds vaker gooide hij het over de etnische boeg en verweet hij zijn tegenstanders dat de VHP wordt uitgesloten omdat dat een overwegend Hindostaanse partij is.

Ik weet dat hij dat niet met zoveel woorden zei, maar hij bedoelde dat overduidelijk. Maar nee Chan, zo is het niet: men lustte je gewoon niet meer, omdat je er met jouw regering een onbegrijpelijk rommeltje van had gemaakt en je partners doorlopend schoffeerde. Ondertussen liet je het volk creperen, terwijl jij jezelf en je familie en vrienden alle luxe permitteerde. Dus daarom ben je afgestraft op 25 mei en nergens anders om!

Ik weet nog goed dat ik jaren geleden op deze plek heb geschreven dat hij als president zo succesvol wilde zijn dat de daden van Jagernath daarbij zouden verbleken en er een heel groot standbeeld voor hem op een prominente plek zou verrijzen. Echter, ik denk dat hij dat mag vergeten. Jagernath zou zich omdraaien in zijn spreekwoordelijke graf door de onzin die Chan uitkraamt en waarmee hij de ooit door hem gepropageerde verbroedering kapot probeert te maken.

In plaats van het etnische vuurtje in het land proberen op te stoken, zou Chan er beter aan doen orde op zaken te stellen in de oranje partij en vooral bij zichzelf te rade te gaan hoe hij het zo heeft kunnen verprutsen. Maar dat is iets waar men doorgaans in Suriname niets van wil weten. Zelfreflectie is een woord dat in dit land kennelijk nog moet worden uitgevonden. De NDP heeft dat ook altijd pertinent geweigerd na de deceptie van 2020. Maar toch trekt de partij nu weer aan de touwtjes en mag ze het land verder zien te trekken uit de drek waar ze het destijds in had gebracht. Misschien put Chan daaruit nog wat hoop voor de toekomst. Echter, de kans dat tante Jenny het zo zal verprutsen als hij heeft gedaan, lijkt mij zeer onwaarschijnlijk.

Maar laat ik ophouden over Chan hoor. Ik ben bang dat de pilletjes tegen hoge bloeddruk straks ook niet meer zullen helpen en dat is hij mij niet waard. Ik geniet ondertussen in de wetenschap dat tante Jenny afgelopen week bij de VN-vergadering in New York meer indruk heeft gemaakt dan Chan in de vijf keer dat hij daar geweest is. Het zegt nog niets, maar het is wel positief om te horen. Haar optreden maakte wat dat betreft mijn week weer een beetje goed. En nu maar hopen dat het beeld van ons land daardoor weer een beetje wordt opgevijzeld.

armand.snijders@gmail.com