Burnice ‘BNice’ Hiwat: ‘Liefde is de kracht waarmee je mooie dingen creëert’

door

Tekst en beeld Edwien Bodjie

ROTTERDAM – Wie Burnice ‘BNice’ Hiwat ooit live heeft gezien, spreekt over een stem die tegelijk krachtig en zacht is en woorden die moeiteloos in muziek overgaan. Haar optredens draaien om liefde, verlangen en innerlijke kracht. Zelf vat ze het zo samen in gesprek met de Ware Tijd: “Liefde is heel breed, de basis van alles. Wat je niet hebt, kun je niet geven. Liefde is de kracht waarmee je mooie dingen creëert.”

We ontmoeten elkaar in een café in haar geboortestad Rotterdam. Hiwat draagt een zwarte hoofddoek, een zwarte jurk en een bordeauxrode wollen jas, haar lichaam rijk versierd met sieraden. Dat is geen toeval: van huis uit is ze modeontwerper, al ontwerpt ze tegenwoordig alleen nog voor zichzelf. “Ik let heel erg op mijn kleding, want dat is deel van wie je bent”, licht ze toe.

Binnen is het behaaglijk warm, buiten jaagt de wind over de kade bij een gevoelstemperatuur van vijftien graden. Even later wandelen we langs de Nieuwe Maas, tussen de Erasmusbrug en de Willemsbrug, een plek waar ze vaak naartoe gaat om tot rust te komen en soms ook te schrijven.

Van stille dochter naar krachtige stem

Hiwat (44) is dichter,spoken word-artiest en stemkunstenaar. Ze schrijft, performt, presenteert en leent haar stem aan reclames en audioprojecten. “Ik ben een messenger”, zegt ze met een glimlach. “Een boodschapper van liefde. Voor mij gaat het om een boodschap doorgeven. Mijn woorden zijn de dragers, mijn stem is het instrument.”

‘Liefde is niet soft, het is kracht. Het is de energie die ons drijft om te groeien, te verbinden en te helen.’

Tijdens het praten maakt zij handgebaren, een vorm van non-verbale communicatie. Daarmee worden haar gesproken woorden ondersteund en verduidelijkt, maar kunnen ook emoties worden uitgedrukt.

De weg naar dat krachtige podiumgeluid begon stilletjes, achter gesloten deuren. Hiwat groeide op in een Surinaams gezin in Rotterdam, als oudste dochter van ouders die orde en discipline belangrijk vonden. “Ik mocht niet zomaar buiten spelen, geen deuren hard dichtslaan of een tyuri maken”, herinnert ze zich. “Dus ging ik schrijven. Het was mijn manier om gevoelens te uiten die ik niet hardop kon zeggen.” Zij was een type dat het liefst met jongens speelde. “Maar dat paste niet.”

De liefde voor taal ontstond toen ze de songteksten in de cd-hoesjes van haar vader ontdekte. “Ik begon teksten uit te pluizen en merkte hoe woorden een wereld kunnen openen. Rond mijn veertiende schreef ik mijn eerste serieuze gedichten.”

Wat begon als een persoonlijke uitlaatklep, groeide uit tot een artistieke roeping. Als twintiger betrad ze de Rotterdamse Poetry Circle 010. “Ik stond daar met klamme handen, maar zodra ik begon te spreken, voelde ik dat mijn woorden mensen raakten. Dat gevoel dat je iets van binnen kunt delen en een zaal kunt meenemen was verslavend.”

Liefde, spiritualiteit, sensualiteit

Hoewel liefde haar grootste thema blijft, schuwt Hiwat andere onderwerpen niet. Ze schrijft over vertrouwen, spiritualiteit en persoonlijke groei, maar ook over sensualiteit en erotiek. “Ik hou van teksten waarin je het lichaam en het verlangen voelt”, geeft ze openhartig toe. “Dat wat vroeger niet mocht, krijgt bij mij ruimte. Erotiek is voor mij niet plat, maar een manier om levenslust te vieren. Het gaat om warmte, om connectie.”

Hiwat speelt met taal en schakelt moeiteloos tussen Nederlands, Engels en Sranantongo. De Surinaamse taal gebruikt ze vooral in spirituele teksten en affirmaties. “Als ik krachtig wil spreken, ga ik automatisch naar het Sranan. Het heeft een klank en energie die je niet in het Nederlands vindt.”

Inmiddels klinkt Hiwats stem niet alleen op poëziepodia, maar ook in het theater en de muziekwereld. Ze werkte samen met gerenommeerde makers, onder wie hiphoppionier en Gouden Zwaan-winnaar Lloyd Marengo en theatermaker Sheree Lenting. Haar teksten begeleiden professionele dansers in voorstellingen die door heel Nederland reizen.

Ze is te horen op festivals, in bedrijfsbijeenkomsten en zelfs op intieme privéfeesten. “Mijn stem past overal waar emotie nodig is. Ik kan optreden bij een seksfestival met erotische poëzie, maar net zo goed bij een evenement van het Erasmus Medisch Centrum. Het gaat om de energie die je brengt.”

Die veelzijdigheid dankt ze aan een voortdurende nieuwsgierigheid naar nieuwe vormen. “Ik wil niet vastzitten in één genre. Spoken word, muziek, theater, het vloeit allemaal in elkaar over. Uiteindelijk gaat het om verbinding maken met mensen; of dat nu in een theaterzaal is of op een klein buurtpodium.”

Suriname, inspiratie, missie

Hoewel in Nederland geboren, voelt Hiwat zich onmiskenbaar Surinaams. Haar ouders kwamen in de jaren zeventig naar Nederland, maar hielden de band met hun land levend. “Het gevoel dat ik in Suriname heb, is niet te vergelijken met Nederland. Het is alsof mijn ziel daar een stukje thuis vindt.”

Ze trad al eens op in Paramaribo, waar ze een eigen onewomanshow bracht. “Dat optreden was heel bijzonder. De taal, de geuren, de mensen, het voelde alsof ik een cirkel rond maakte. Ik wil vaker in Suriname optreden en workshops geven, wat ik hier in Nederland ook doe. Het is belangrijk dat jongeren daar ook hun stem gebruiken.”

Voor Hiwat is schrijven niet alleen een artistiek proces, maar ook een manier om persoonlijke en collectieve verhalen zichtbaar te maken. Ze ziet poëzie als een instrument voor heling. “Mijn werk gaat over liefde, maar ook over de pijn en kracht die bij het leven horen. Ik geloof dat woorden helen. Als ik een gedicht voordraag en iemand zegt daarna: ‘Dit raakte precies wat ik voel’, dan weet ik waarom ik dit doe.”

Die missie vertaalt zich ook naar educatieve projecten. Hiwat geeft workshops waarin ze jongeren stimuleert hun eigen stem te vinden. “Ik leer ze niet mijn manier, maar hoe ze vanuit hun eigen kern kunnen schrijven. Iedereen heeft een verhaal dat mag worden gehoord. Ik wil jongeren laten ervaren dat woorden machtig zijn, dat je met taal je eigen werkelijkheid kunt vormgeven.”

Toekomst en liefde

De komende jaren wil Hiwat haar werk verder uitbreiden met audiovisuele projecten. Ze droomt van spoken word-producties met muziek en beeld, “een soort R&B-song maar dan spoken word”. Daarnaast denkt ze aan een boek met een combinatie van gedichten, ’s en persoonlijke verhalen. “Het wordt iets tastbaars, iets dat mensen kunnen vasthouden. Een bundel vol liefde.”

Ook Suriname blijft een belangrijke bestemming. “Ik zou het geweldig vinden om een tour te doen door verschillende districten, workshops te geven en jongeren daar te inspireren. De band tussen Suriname en Nederland is soms pijnlijk, maar ook rijk aan verhalen die moeten worden verteld. Ik wil daaraan bijdragen.”

‘Mijn woorden zijn de dragers, mijn stem is het instrument.’

Of ze nu in een theater staat, een schoolklas begeleidt of een Surinaamse affirmatie fluistert: voor Burnice Hiwat blijft de boodschap dezelfde. “Alles begint bij liefde”, zegt ze terwijl ze haar notitieboek dichtklapt. “Het is de bron waaruit ik leef en creëer. Liefde is niet soft, het is kracht. Het is de energie die ons drijft om te groeien, te verbinden en te helen. Als mijn woorden dat een beetje kunnen doorgeven, dan heb ik mijn doel bereikt.”