BRANDJES BLUSSEN IN DE GEZONDHEIDSZORG

door

Minister Misiekaba kreeg, met nauwelijks een jaar aan publieke bestuurservaring, niet één maar twee ministeries onder zijn hoede. Volksgezondheid en Arbeid werden samengevoegd tot ‘Volksgezondheid, Welzijn en Arbeid’. Zoals vaker gememoreerd, is Misiekaba noch ervaren, noch opgeleid op een van beide gebieden. De samenleving moet er maar vanuit gaan dat politiek inzicht en learning on the job voldoende moeten zijn om de magische eigenschap van ‘leiderschap’ te voorschijn te toveren op deze twee cruciale gebieden, in een cruciale periode van ontwikkelingen voor ons land.
Naar eigen zeggen komt hij op dit moment niet verder dan ‘brandjes blussen’. De geschiedenis lijkt zich jammerlijk te gaan herhalen. Een president die vanuit het eigen vakgebied en de eigen ervaring veel meer weet over een vakgebied, kijkt zonder al te veel bemoeienis naar een politiek benoemde minister in diens kabinet, die in het donker de lichtknop niet kan vinden.
Maar politieke terughoudendheid voorkomt dat wij als volk ervan uit mogen gaan dat waar de president in een vorig leven bekend om stond, op zijn allerminst correct verloopt. Met Santokhi was dat de portefeuille Veiligheid en met Simons is het thans de portefeuille Gezondheidszorg (en niet te vergeten het ongelukkige en zwaar aanhangsel van Arbeid).
Misiekaba wentelt het brandjes blussen graag af op de financiële situatie en op het recente verleden, kort gezegd, het beleid van de eeuwige zondebok voor alle politici: de “vorige regering”. Ook verschuift hij, net als alle politieke brandweermannen, graag de aandacht van resultaat naar inspanning, het liefst persoonlijke inspanning. Alsof hard werk van de ongeschikte persoon ons gezond en veilig werkzaam zal houden.
De spiegel tot erkenning dat hij mogelijk niet de droomkandidaat is, dat mogelijk de samenvoeging van de ministeries een valse start was en dat financiële kennis en omgevingskennis vooraf vereist zijn, lijken niet door te dringen of niet onder woorden gebracht te worden.
Simons is er blijkens haar jaarrede bewust van dat superbestuurders met superbudgetten het niet zouden redden binnen de huidige structuur, financiering en organisatie van de gezondheidszorg. Als er één onderdeel is waar ‘het systeem’ drastisch veranderd moet worden, is het de volksgezondheid. Dus zou de regering een hervormer moeten hebben gezocht en benoemd. En hervorming vereist nog meer kennis dan ordening of brandjes blussen.
The post BRANDJES BLUSSEN IN DE GEZONDHEIDSZORG ..