Minister Misiekaba kreeg, met nauwelijks een jaar aan publieke bestuurservaring, niet één maar twee ministeries onder zijn hoede. Volksgezondheid en Arbeid werden samengevoegd tot ‘Volksgezondheid, Welzijn en Arbeid’. Zoals vaker gememoreerd, is Misiekaba noch ervaren, noch opgeleid op een van beide gebieden. De samenleving moet er maar vanuit gaan dat politiek inzicht en learning on the job voldoende moeten zijn om de magische eigenschap van ‘leiderschap’ te voorschijn te toveren op deze twee cruciale gebieden, in een cruciale periode van ontwikkelingen voor ons land.
Naar eigen zeggen komt hij op dit moment niet verder dan ‘brandjes blussen’. De geschiedenis lijkt zich jammerlijk te gaan herhalen. Een president die vanuit het eigen vakgebied en de eigen ervaring veel meer weet over een vakgebied, kijkt zonder al te veel bemoeienis naar een politiek benoemde minister in diens kabinet, die in het donker de lichtknop niet kan vinden.
Maar politieke terughoudendheid voorkomt dat wij als volk ervan uit mogen gaan dat waar de president in een vorig leven bekend om stond, op zijn allerminst correct verloopt. Met Santokhi was dat de portefeuille Veiligheid en met Simons is het thans de portefeuille Gezondheidszorg (en niet te vergeten het ongelukkige en zwaar aanhangsel van Arbeid).
Misiekaba wentelt het brandjes blussen graag af op de financiële situatie en op het recente verleden, kort gezegd, het beleid van de eeuwige zondebok voor alle politici: de “vorige regering”. Ook verschuift hij, net als alle politieke brandweermannen, graag de aandacht van resultaat naar inspanning, het liefst persoonlijke inspanning. Alsof hard werk van de ongeschikte persoon ons gezond en veilig werkzaam zal houden.
De spiegel tot erkenning dat hij mogelijk niet de droomkandidaat is, dat mogelijk de samenvoeging van de ministeries een valse start was en dat financiële kennis en omgevingskennis vooraf vereist zijn, lijken niet door te dringen of niet onder woorden gebracht te worden.
Simons is er blijkens haar jaarrede bewust van dat superbestuurders met superbudgetten het niet zouden redden binnen de huidige structuur, financiering en organisatie van de gezondheidszorg. Als er één onderdeel is waar ‘het systeem’ drastisch veranderd moet worden, is het de volksgezondheid. Dus zou de regering een hervormer moeten hebben gezocht en benoemd. En hervorming vereist nog meer kennis dan ordening of brandjes blussen.
The post BRANDJES BLUSSEN IN DE GEZONDHEIDSZORG ..
- Berenstein: Arbeid hoort niet thuis onder Volksgezondheid..
- Aftrek van voorbelasting: hoe zit het nu?..
- Jager vermoedelijk dodelijk getroffen door schot uit eigen …..
- Recherche Paramaribo houdt drie verdachten aan voor diefsta…..
- Veelzijdig kunstenaar Waldy Simson bereidt zich voor op 50 …..
- BIS en Unicef leggen basis voor nieuw samenwerkingsprogramm…..
- Culturele diplomatie centraal tijdens bijzondere avond in G…..
- Dieven namen zilveren ketting en geld uit graf..
- Grafkelder in Coronie opengebroken; sieraden en geld verdwe…..
- Eerste officiële Martial Arts-trainers ontvangen diploma in…..
- Twintigjarige bromfietser overleden na aanrijding met perso…..
- Minister Pokie kondigt externe auditproblemen met moni-kart…..
- Hard werken alleen is niet genoeg voor Surinames groei..
- Onbekenden breken grafkelder en kist open en gaan er vandoo…..
- Eén centrale verdachte in zaak staatsboerderij..
- ‘Zieke’ luchtverkeersleiders dwingen KLM-vlucht uit te wijk…..
- UN80-week: Suriname en Unicef versterken samenwerking voor …..
- Museumnacht groeit verder; bezoekers krijgen zelf de hoofdr…..
- Rusland: ‘TotalEnergies stopt US$ 1,5 miljard in ontwikkele…..
- JusPol werkt zelf in de hand dat burgers rijden zonder geld…..
- Lionsclub Paramaribo Central steunt gezinnen kankerpatiëntj…..