Bloeddonatie Juspol: ‘Veiligheid gaat ook over beschikbaarheid veilig bloed’

door

Tekst en beeld Edwien Bodjie

PARAMARIBO — Onder het thema ‘Samen recht doen, geef bloed, geef leven’ heeft het ministerie van Justitie en Politie (Juspol) vrijdag (vandaag) een bloeddonatiedag gehouden op zijn hoofdkantoor in samenwerking met de Nationale Bloedbank van het Surinaamse Rode Kruis. Personeel van Juspol en naburige instellingen kreeg de gelegenheid om bloed te doneren of zich te registreren als nieuwe donor.

De Bloeddonatiedag was goed bezocht en verliep vlot. Medewerkers spraken van een zinvolle en inspirerende ochtend. Voor velen was het de eerste keer dat ze bloed gaven, maar volgens minister Harish Monorath zeker niet de laatste keer. “Wie eenmaal bloed doneert, beseft pas echt hoeveel leven er in zo’n daad schuilt”, motiveerde hij.

“Veiligheid gaat niet alleen over handhaving of bestrijding van criminaliteit. Ook de beschikbaarheid van veilig bloed hoort daarbij. Zonder bloed geen veilige operaties, geen redding bij rampen”Juspol-minister Harish Monorath

De actie werd begeleid door Santhoesha Bhoelai, medewerkster bloedafname bij de Nationale Bloedbank. Volgens haar is de belangstelling binnen Juspol bemoedigend, maar blijft het bredere doel om meer structurele donaties uit alle lagen van de samenleving te krijgen. “Dagelijks is er veel bloed nodig. We horen vaak dat de bloedbank geen bloed kan leveren, maar dat komt omdat we simpelweg te weinig donoren hebben. We hopen dat steeds meer mensen zich bewust worden van hoe belangrijk dit is”, reageerde ze.

Daad van liefde

Monorath, die al haast veertig keer bloed heeft gedoneerd, was vrijdag één van de eersten die bloed gaf. “Bloed geven is voor mij een daad van liefde. Het is iets wat ik sinds mijn schooltijd doe, na een voorlichting van de bloedbank. Je helpt er letterlijk een ander mens mee, soms iemand die je niet eens kent”, vertelde hij aan de aanwezige pers.

Hij benadrukte dat bloed doneren niet verplicht is, maar dat het past bij hoe mensen in een gemeenschap met elkaar omgaan. “Helpen kun je zien als een plicht tegenover elkaar. Vooral wanneer je weet dat er operaties plaatsvinden, waarbij bloed direct of als reserve nodig is. Het moet er gewoon zijn, voor het geval er iets misgaat.”

Positief effect lichaam

De minister wees erop dat Suriname een betrouwbaar donatiesysteem heeft, in tegenstelling tot landen waar bloed wordt verkocht. “In Suriname gebeurt dat niet. Onze donors houden zich aan gedragscodes: ze leven gezond, eten goed en letten op hun levensstijl. Dat zorgt ervoor dat ons bloed zuiver is. Voor mij werkt dat ook motiverend, het houdt je scherp en gezond.”

Volgens Monorath heeft regelmatig doneren bovendien een positief effect op het lichaam, vooral bij mannen. “Wanneer je bloed afstaat, maakt het lichaam snel nieuwe rode bloedcellen aan. Dat vermindert de kans op hart- en vaatziekten. Je voelt je daarna letterlijk lichter”, deelde hij zijn ervaring.

Beschikbaarheid bloed bij calamiteiten

Tijdens de activiteit werd het ministerie vrijdag omgetoverd tot een tijdelijke donatieruimte, waarbij de kantoren dienst deden als kleine poli’s. “Vandaag doneren ongeveer 25 mensen. Ook zijn er nieuwe registraties. We hebben onze buren – Buitenlandse Zaken, Internationale Handel en Samenwerking, Natuurlijke Hulpbronnen en het Hof van Justitie – uitgenodigd om mee te doen. In de toekomst willen we dit uitbreiden naar andere diensten onder Justitie, zoals de politie, brandweer, KPA en BBS.”

Het ministerie wil op termijn driehonderd tot vijfhonderd medewerkers en partners stimuleren om donor te worden. “Als we dat aantal halen, is dat een groot succes. En het mooie is: zodra een instelling twintig of meer donors heeft, komt de bloedbank gewoon op locatie. Je hoeft dan niet eens verlof te nemen”, aldus Monorath.

De minister koppelde de bloeddonatieactie aan de bredere taak van zijn ministerie. “Veiligheid gaat niet alleen over handhaving of bestrijding van criminaliteit. Ook de beschikbaarheid van veilig bloed hoort daarbij. Zonder bloed geen veilige operaties, geen redding bij rampen. Bij een calamiteit zijn wij – politie, brandweer, BBS, NCCR – vaak de eersten die uitrukken. Dan moeten we ook kunnen rekenen op een goed gevuld bloedbestand.”