BESCHOUWING — Havenbeheer wast de handen in onschuld

door

Havenbeheer Suriname heeft de laatste jaren opzichtig geschutterd bij de uitvoering van uiteenlopende projecten en het behartigen van de belangen van het land op internationaal gebied. Toch meent de staatsonderneming de handen in onschuld te kunnen wassen. Of ze zwijgt in alle talen. De vraag is hoelang de regering de directie van deze dienst, die een heel belangrijk rol zal spelen met het oog op de aanstaande oliewinning, Suriname nog langer internationaal in diskrediet laat brengen.

Tekst Armand Snijders

Beeld havenbeheer.com

Het kan natuurlijk gebeuren dat een project of activiteit om de één of andere reden niet goed – of zelfs helemaal niet – van de grond komt. Als dat goed wordt uitgelegd, zullen mensen daar begrip voor hebben. Echter, Havenbeheer legt niets (duidelijk) uit en wijst naar anderen.

“Over de rol bij de gestaakte aanleg van een haven te Suzanna’s Daal in Commewijne hult Havenbeheer zich helemaal in een ‘oorverdovend’ stilzwijgen”

De directie, die wordt geleid door de destijds door Abop voorgedragen Andreas Talea, voelde zich begin oktober opeens genoodzaakt om verklaringen uit te geven naar aanleiding van twee pijnlijke zaken waarbij zij bij is betrokken. En waar de instantie mede voor verantwoordelijk is.

Allereerst de kwestie dat de kustwacht van de Verenigde Staten ingaande medio september restricties heeft opgelegd aan schepen die vanuit Suriname Amerikaans grondgebied binnenvaren. Deze strengere inreis-voorwaarden zijn ingesteld, omdat is vastgesteld dat Suriname geen effectieve antiterrorismemaatregelen heeft getroffen.

De in het verweer aangedragen argumenten door Havenbeheer lijken wel enigszins hout te snijden. Afgaande op haar eigen woorden valt haar niet zoveel te verwijten. De Amerikaanse maatregel zou betrekking hebben op andere faciliteiten die niet onder haar verantwoordelijkheid vallen. Daarbij wordt de schuld van de ontstane problemen bij derden gelegd, zonder aan te geven wie die precies zijn en wat die tekortkomingen zijn. Dat getuigt niet van helder bestuur, maar eerder van vaagheid, waardoor de samenleving in het ongewisse blijft over óf en wánneer de problemen worden opgelost.

Hypermoderne veerboot

Het is een methode die veelvuldig door Havenbeheer wordt gehanteerd. Het liefst doet men er helemaal het zwijgen toe als er problemen opduiken. Zoals de inzet van de nieuwe hypermoderne veerboot Le Malani, die op het traject Albina-Saint-Laurent-du-Maroni moet gaan varen.

De drie jaar geleden door de Fransen aangekochte en betaalde ferry ligt nog doelloos aan de kant door Surinaams geschutter. Daardoor zijn reizigers nog altijd afhankelijk van de aftandse La Gabrielle, die door mankementen meer niet dan wel vaart, wat vooral ondernemers enorme schade oplevert.

Al bijna drie jaar moddert Havenbeheer aan met het in orde maken van de aanmeerfaciliteiten in Albina, wat de belangrijkste reden van het oponthoud is. Maar daarover spreekt het staatsbedrijf niet. In een recente verklaring – één van de zeldzame van het bedrijf – wordt de schuld vooral bij Frankrijk gelegd, dat nog geen goedkeuring heeft gegeven voor het in de vaart brengen van Le Malani omdat “er nog verschillende technische en veiligheidskeuringen moeten worden afgerond”.

Overigens, dat wordt door de Franse autoriteiten als “onzin” bestempeld. Havenbeheer is tevergeefs om een reactie gevraagd. Maar wie er ook gelijk heeft, het is voorlopig behelpen voor reizigers die de woelige Marowijnerivier willen oversteken.

La Gabrielle, de veerboot die tussen Albina en Saint-Laurent-du-Maroni vaart, aan de kade te Albina.

Suzanna’s Daal

Over de rol bij de gestaakte aanleg van een haven te Suzanna’s Daal in Commewijne hult Havenbeheer zich helemaal in een ‘oorverdovend’ stilzwijgen. DP World trok zich twee jaar geleden terug als partneronderneming, waardoor het project stil kwam te liggen. De precieze reden is nooit duidelijk geworden.

Maar misschien had Havenbeheer de handen al vol aan een andere zeperd van geheel andere orde: de Port of Nickerie. Havenbeheer had daarvoor de handen ineengeslagen met onder meer de Amerikaanse Phoenix Development Holding Company dat het met miljarden US dollars tot verreweg het grootste infrastructurele project in de geschiedenis van Suriname zou maken. De vorige regering had daarvoor vijftienhonderd hectare terrein beschikbaar gesteld.

Ondanks dat al snel bleek dat er niets van terecht kwam, bleef Havenbeheer-directeur Talea begin dit jaar tegenover de Ware Tijd volhouden dat de diepwaterhaven er zou komen. Maar daar zijn absoluut geen aanwijzingen voor. Er worden in Nickerie ook geen aanstalten gemaakt om de eerste kubieke meter te baggeren of andere activiteiten te ontplooien. Immers, daar is het geld er helemaal niet voor.

“Zeker oud-minister Silvano Tjong-Ahin heeft als onlangs aangestelde president-commissaris van Havenbeheer de plicht Talea verantwoording te laten afleggen”

Op het matje roepen

Talea en het overige deel van de directie zou door De Nationale Assemblee op het matje moeten worden geroepen om uit te leggen waarom het project niet door is gegaan en waarom er wordt gelogen over de voortgang die er nooit komt. Zeker oud-minister Silvano Tjong-Ahin heeft als onlangs aangestelde president-commissaris van Havenbeheer de plicht Talea verantwoording te laten afleggen. Hij mag zich dan niet laten afschepen met een vaag antwoord, er moet echt duidelijkheid komen hoe het er voor staat.

Niet alleen ten aanzien van de Port of Nickerie, maar ook over alle andere opzichtige luchtkastelen van het staatsbedrijf. Misschien komt hij dan – net zoals een groot deel van de samenleving – tot de conclusie dat de directeur en (een deel van) zijn directie niet geschikt zijn om de organisatie het olietijdperk binnen te loodsen.